۲۰/۴۷ ± ۰/۱۸^a

۰/۷۵ ± ۰/۰۵^a

۸۵/۸۲ ± ۰/۰۹^d

۳% نانو اکسید روی

۲۳/۶۴ ± ۰/۱۵^a

۱/۰۴ ± ۰/۰۴^a

۷۶/۵۴ ± ۰/۱۴^e

۵ % نانو اکسید روی

داده ها بیانگر میانگین± انحراف استاندارد می باشند. اختلاف در حروف لاتین در هر ستون بیانگر اختلاف معنی دارد در سطح ۵% احتمال می باشد.
این نتایج با نتایج به دست آمده از UV-vis نیز تطابق دارد و نشان می­دهد که نانو ذرات به خوبی بر پارامترهای مربوط به شاخص نور تاثیر دارند.
۴-۸- نمودارهای جذب تعادلی
۴-۸-۱- مدل جذب تعادلی چند جمله ای
شکل ۴-۵ نمودار مدلسازی شده جذب تعادلی چند جمله ای را برای فیلم­های ترکیبی و همچنین فیلم­های محتوی ۵% نانو دی اکسید تیتانیوم را نشان می­دهد. همان گونه که از شکل مدل ها پیداست نانو ذرات به خوبی توانسته اند بر مدل جذب تعادلی تاثیر گذاشته و آنرا به سمت پایین تر جابجا کنند. چنین اثری را نیز محمدی^[۱۷۴] و همکاران (۲۰۱۲)، به واسطه نانو اکسید روی نیز گزارش نموده اند. مقایسه نتایج داده ها نشان می دهد که اثرات نانو اکسید روی اندکی بیشتر از دی اکسید تیتانیوم می باشد. احتمالا به دلیل شکل هندسی خاص نانومیله ها و همچنین امکان ایجاد پیوند هیدروژنی بیشتر دی اکسید تیتانیوم با آب این تفاوت مشاهده می­ شود.

شکل ۴- ۵: مدل جذب تعادلی چند جمله ای (مرتبه ۳) برای فیلم ترکیبی در مقایسه با بایونانوکامپوزیت ترکیبی محتوی ۵% نانو دی اکسید تیتانیوم
۴-۸-۲- مدل جذب تعادلی GAB
به کمک مدل سازی کمینه کردن مجموع مربعات اختلافات پارامترهای معادله GABدر دمای ۲۵ درجه سانتی گراد به دست آمد که این داده ها در جدول شماره ۴-۳ ارائه شده است. بلاهووک^[۱۷۵] در سال ۲۰۰۴، گزارش داد که در صورتی که برای ماده ای ۰≤K≤۱و C_G > 2باشد، آنگاه در طبقه بندی BrunauerEmmett, وTeller نوع مدل جذب تعادلی آن ماده از تیپ نوع II است و در صورتی که ۰≤K≤۱ و ۰≤C_G≤۲ نوع مدل جذب تعادلی ماده از تیپ از نوع III خواهد بود. بنابراین فیلم­های نانو بایو کامپوزیت ژلاتینی از دارای تیپ جذب تعادلی III از طبقه بندی Brunauerرا خواهند داشت. این رفتار نوعی از جذب آب برای بسیاری از مواد هیدروفیلیک است (زپا^[۱۷۶] و همکاران، ۲۰۰۹). پارامتر K در معادله GAB ^[۱۷۷] یک فاکتور تائید کننده از ویژگی های مولکول های چند لایه در اکثر مایعات است. طبق مطالعات مولر^[۱۷۸] و همکاران در ۲۰۱۱ ((C,K ثابت های جذب می­باشند که به انرژی بر هم کنش بین اولین و سایر مولکول های جذب شده بر روی جایگاه های جذب مرتبط می­باشد.
افزایش مقدار K در بایونانوکامپوزیت در مقایسه با C_G نشان دهنده کاهش در انرژی جذب برای مقدار خالص از چند لایه است. در aw بین ۹/۰-۱/۰ فیلم های تلفیق شده با نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم نشان داده شده که محتوای آب تعادلی در مقایسه با فیلم های کنترل کمتر است. این احتمال وجود دارد که با توجه به تعامل میان پلاستیسایزر، ماتریکس بایوپلیمر و نانو ذرات TiO₂ گروه هیدروکسیل قابل دسترس در فعل و انفعالات داخلی یا مولکول آب کاهش پیدا می کند. در نتیجه به ماتریکس هیدروسکوپیک کمتر منجر می شود. همچنین مولر و همکاران در سال ۲۰۱۱، گزارش دادندکه فعل و انفعالات بین اکسید روی و آب و یا/ پلاستیسایزر از نوع یون دو قطبی است که بین روی و گروه های هیدروکسیل برای پلاستیسایزر و آب رخ می­دهد. M_m نشان دهنده مقدار آب تک لایه برای فیلم­ها است. همان گونه که مدل جذب چند جمله ای هم نشان داد اضافه کردن نانو ذرات رفتار هیدروفیلیک از فیلم های بایوپلیمر را کاهش می­دهد.
جدول ۴- ۶: پارامترهای معادله GAB برای فیلم­های ترکیبی حاوی نانو دی اکسید تیتانیوم در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد

E (%)

K

C_G

M_m

درصد حضور ترکیب نانو

۷/۹۱

۰/۸۶۰

۲/۰۷۸

۰/۱۳۷

۰

۷/۱۳

۰/۸۷۸

۲/۰۰۴

۰/۱۲۸

۱

۷/۷۲

۰/۸۹۵

۲/۰۸۰

۰/۱۲۰

۲