شکل( ۸-۴ ) امگا برحسب پاسکال بر ثانیه در روز ۲می ۱۹۹۳
الف) تراز ۵۰۰ ب) تراز ۷۰۰ ج) تراز دریا
با توجه به نقشه­های مقدار رطوبت نسبی شکل( ۹- ۴ )، در تراز ۵۰۰ میلی بار، درصد رطوبت نسبی ۳۵ درصد است که روی سنندج قرار گرفته و از دریای سیاه به جو منطقه تزریق شده است. در تراز ۷۰۰ میلی بار این مقدار بیشتر شده و به ۶۰ درصد رسیده است. در سطح زمین هسته­ی رطوبتی دریای مدیترانه به جو منطقه نفوذ نموده و مقدار رطوبت نسبی را بالا برده که ۷۵ درصد است. با توجه به مقادیر بالا، درمی­یابیم که تود­ی هوای صعود کننده از مقدار بالای رطویت نسبی برخوردار است لذا زودتر به درجه­ اشباع رسیده و فرایند شکل­ گیری تگرگ به وقوع خواهد پیوست.
با در نظر گرفتن کلیه­ نقشه­های روز رخداد تگرگ به این نتیجه می­رسیم که ۱) تراف عمیقی که از سرزمینهای شمالی دریای سیاه به روی دریای سیاه و مدیترانه کشیده شد به جابجایی به طرف شرق، به جو منطقه­ مورد مطالعه نفوذ نمود؛ ۲) چون از مناطق سرد منشأ گرفته است دارای هوای سرد می­باشد بنابراین در ترازهای فوقانی هوای سرد ریزش کرده و در ترازهای پایینی وردسپهر هوای نسبتا گرمتری که از دریای مدیترانه و خزر منشأ گرفته قرار دارد؛۳) درصد بالای رطوبت نسبی از دریای مدیترانه به منطقه تزریق شده است بنابراین توده­ی هوا دارای شرایط کافی است؛ ۴) ارتفاع نسبتا زیاد منطقه از سطح دریا و وجود ناهمواری­های بلند باعث شده اند که توده­ی هوا در برخورد با این ناهمواری­ها، علاوه بر صعود دینامیکی بادهای غربی دارای صعود مکانیکی گردیده و ارتفاع زیاده منطقه نیز در کمک به زودتر اشباع رسیدن توده­ی هوا کمک کند؛ ۵) مکانیزم همرفت دامنه­ای نیز خصوصیت منطقه می­باشد که دامنه­ها دارای هوای گرمتری نسبت به اطراف خود می­باشند؛

مجموعه­ این شرایط باعث می­شوند که حرکات عمودی شدید و مکرر هوا در درون ابرهای کومولونیمبوس منجر به جذب مکرر قطرات آب به دور نطفه­های تگرگ و انجماد این قطرات به دور این نطفه­ها گردیده و به علت سنگینی وزن ریزش کنند.

ب
الف

ج
شکل( ۹-۴ ) رطوبت نسبی برحسب درصد در روز ۲ می ۱۹۹۳
الف) تراز ۵۰۰ ب) تراز ۷۰۰ ج) تراز دریا
روز بعد از رخداد تگرگ
با توجه به نقشه­های فشار شکل( ۱۰- ۴ )، در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال، تراف روز قبل به طور کلی از منطقه خارج شده و تمام نقاط ایران در جلوی پشته­ی بادهای غربی قرار گرفته است. حرکت در جلوی فراز به صورت آنتی­سیکلونی می­باشد و لذا در ترازهای بالایی وردسپهر چرخش هوا به سرعت انجام می­گیرد و همگرایی به وجود آمده و در سطح زمین هوا حرکت واگرایی داشته و نمی­تواند صعود نماید. در تراز ۷۰۰ میلی­بار نیز همانند تراز ۵۰۰، همگرایی وجود دارد. در سطح زمین نیز پرفشار قرار دارد بنابراین هوا نتوانسته صعود نماید و حاکی از خروج سیستم ناپایدار از منطقه می­باشد. تقویت و تشدید جریان­های همرفتی در منطقه، به وسیله­ سیستم­های یک الی دو روزه که از طریق عوامل بیرونی اتمسفر به جو منطقه نفوذ می­ کنند،  انجام خواهند شد.

ب
الف

ج
شکل( ۱۰- ۴ ) فشار برحسب هکتوپاسکال در روز ۳ می ۱۹۹۳
الف) تراز ۵۰۰ ب) تراز ۷۰۰ ج) تراز دریا
براساس نقشه­های شکل( ۱۱ - ۴ )، در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال، منحنی هم­دمای ۱۳ – درجه­ سلسیوس روی سنندج قرار گرفته که از طریق سیستم­های فشار غربی به جو منطقه نفوذ کرده است.در تراز ۷۰۰ میلی­بار منحنی هم­دمای ۷ درجه و در سطح زمین منحنی هم­دمای ۲۰ درجه­ سانتی ­گراد بر جو منطقه قرار دارد. از مقادیر متوسط دمای روز بعد از بارش تگرگ متوجه می­شویم که با وجود اختلاف دمای بین سطح زمین و ترازهای فوقانی بارش تگرگ به دلیل عدم صعود توده­ی هوا نتوانسته است اتفاق افتد.
الف
الف

ب
ج
شکل (۱۱- ۴ ) دما برحسب کلوین در روز ۳ می ۱۹۹۳
الف) تراز ۵۰۰ ب) تراز ۷۰۰ ج) تراز دریا
نقشه­های امگای شکل( ۱۲- ۴ )، در تراز ۵۰۰ میلی­بار دو هسته­ی امگای منفی با ناپایداری ضعیف ایران را تحت تأثیر قرار داده اند. زبانه­های هسته­ی روی کشور عراق به روی منطقه­ مورد مطالعه کشیده شده که مقدار امگای آن ۰.۰۵ – است. در تراز ۷۰۰ هکتوپاسکال نیز مقدار امگا همانند تراز ۵۰۰ بوده بنابراین حاکی از وجود شرایط محلی و تابش آفتاب به جو منطقه می­باشد اما آرایش الگوهای فشار در این روز(حرکت واچرخندی و همگرایی بالا) شرایط صعود را فراهم نکرده است. در سطح زمین مقدار سرعت بالاسو منفی بوده که این شرایط نیز همانند ترازهای بالایی حاکی از شرایط محلی در سطح زمین می­باشد لذا همگرایی هوا در ترازهای فوقانی، عدم صعود هوا را در   این روز باعث شده است.

ب
الف
ج
شکل (۱۲- ۴ ) امگا برحسب پاسکال بر ثانیه در روز ۳ می ۱۹۹۳
الف) تراز ۵۰۰ ب) تراز ۷۰۰ ج) تراز دریا
با توجه به نقشه­های درصد رطوبت نسبی شکل( ۱۳ – ۴ )، در تراز ۵۰۰ و ۷۰۰ هکتوپاسکال، درصد رطوبت نسبی به ترتیب ۴۵ و ۵۰ درصد که از طریق دریای سیاه و مدیترانه نفوذ کرده است. در سطح زمین نیز درصد رطوبت نسبی بالایی مشاهده می­ شود که ۷۰ درصد است. وجود این مقدارهای بالا به دلیل ورود سیستم­های غربی می­باشند که در این ماه از سال هنوز به جو منطقه وراد می­شوند. نفوذ پرفشار جنب حاره­ای به این مناطق از اواخر ماه ژوئن صورت می­گیرد لذا بادهای غربی
تا تسلط پرفشار آزور به جو منطقه نفوذ می­ کنند و با خود رطوبت را از دریاهای اطراف ایران به جو تزریق می­ کنند. بادهای غربی دارای ناوه و پشته می­باشند که در این روز آرایش الگوهای فشار حاصل از آنها به صورت پشته بوده، با وجود درصد بالای رطوبت نسبی بارش تگرگ به وقوع نپیوسته است.

الف
ب
ج
شکل (۱۳- ۴ ) رطوبت نسبی برحسب درصد در روز ۳ می ۱۹۹۳
الف) تراز ۵۰۰ ب) تراز ۷۰۰ ج) تراز دریا
ب) بارش تگرگ ۵ آوریل ۲۰۱۱
روز قبل از رخداد تگرگ
با توجه به نقشه های فشار شکل( ۱۴ – ۴ )، در روز قبل از رخداد تگرگ، در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال، ترافی عمیق از سرزمین های بالای دریای سیاه تا روی دریای سرخ کشیده شده است. محور این تراف، شمال غربی- جنوب شرقی بوده و عمق آن ۲۱۰ متر می باشد. ناپایداری حاصل از این تراف هنوز به منطقه­ مورد مطالعه نرسیده و در این روز کشور های همسایه­ی غربی ایران تحت تأثیر ناپایداری حاصل از این تراف گردیده اند. در این تراز ایران زیر مرکز واچرخندی­ای قرار گرفته است که عقب پشته روی منطقه­ مورد مطالعه نیز کشیده است و با حرکت ساعتگرد باعث ناپایداری بر روی سنندج گشته است.
در تراز ۷۰۰ هکتوپاسکال نیز ناوه و پشته­ی مورد بحث به صورت نمایان تری دیده می شود و در تراز سطح دریا زبانه های پرفشار روی منطقه­ مورد مطالعه کشیده شده است که این زبانه موثر از پرارتفاع ترازهای بالا می باشد که روی سطح زمین نیز نفوذ کرده است. از نقشه های فشار روز قبل رخداد تگرگ در می
یابیم که از سطح زمین تا ترازهای فوقانی پایداری ناشی از فراز بر روی جو منطقه­ مورد مطالعه مستقر بوده و اجازه­ی هیچ گونه صعود را نداده و از نظر الگوهای فشار، شرایط تشکیل تگرگ فراهم نبوده و

الف
ب