۱۶۲ / ۰

ارزش ویژه برند

۲۱۳

۵۲ / ۳

۴۹ / ۰

۰۶۵ /

۲۰۷ / ۰

با توجه به این که سطح معنیداری آزمون کولموگروف- اسمیرنوف در جدول فوق که برای متغیر های پژوهش، بیشتر از ۰۵ / ۰ است، نتیجه میشود که توزیع متغیر های فوق ذکر تفاوت معناداری با توزیع نرمال نداشته است. بنابراین نتیجه میگیریم که توزیع متغیرهای تحقیق نرمال بوده است.

۴-۳-۲)آزمون کفایت نمونه
از پیش نیازهای استفاده از معادلات ساختاری لیزرل بررسی کفایت نمونه مورد بررسی می باشد، که برای بررسی این مهم، از آزمون کفایت نمونه برداری KMO استفاده شده است:
جدول ۴-۶) آزمون کفایت نمونه برداری

۸۵۸ / ۰

آزمون کفایت نمونه برداری

۸ / ۲۴۵۷

شاخص کرویت بارتلت

آزمون کرویت بارتلت

۵۹۵

درجه آزادی

۰۰۱ / ۰

سطح معنی داری

مقدار کفایت نمونه گیری معادل با ۸۵۸ /۰ است. بنابراین میزان نمونه برای استفاده از معادلات ساختاری مناسب می باشد. به طور کلی مقادیر بالا (نزدیک به یک ) نشانگر آن است که تحلیل عاملی برای داده ها قابل کاربرد است . اگر این مقدار کمتر از ۵/۰ باشد ، احتمالاً نتایج تحلیل عاملی برای داده ها مفید نخواهد بود.
۴-۵ ) تحلیل عاملی تأییدی
از مدل اندازه گیری ضرایب استاندارد شده (شکل۴-۹) میتوان این برداشت را نمود که بین متغیرهای مکنون مربوطه و شاخصهای متناظر با آنها، همبستگی معناداری وجود دارد. ضرایب استاندارد شده، در واقع بیانگر ضرایب مسیر^[۳۸] یا بارهای عاملی استاندارد شده^[۳۹] بین عاملها و نشانگرها میباشند. برای داشتن روایی باید بین شاخص^[۴۰] و بعد^[۴۱] و بین بعد و شاخص، همبستگی معناداری وجود داشته باشد. مدل تخمین استاندارد مدلی است که از تطابق دو ماتریس کواریانس^[۴۲] مدل داده ها حاصل میشود و تخمین واقعی پارامترهای مدل را نشان میدهد. در این مدل میزان روابط بین شاخص و بعد، بعد و شاخص نشان داده میشود. در صورتی که رابطه بالاتر از ۰.۴ باشد، میتوان گفت سؤال مورد نظر از قدرت تبیین خوبی برخوردار است. همانطور که ملاحظه میشود تمامی شاخصهای در نظر گرفته شده برای کلیه سؤالهای مربوط به متغیرهای مدل دارای بار عاملی بالای ۰.۴ میباشند.
تحلیل عاملی متغیرهای تحقیق
شکل (۴-۵) تحلیل عاملی متغیرهای تحقیق
ضرایب بین سؤالات و متغیرهای تحقیق، ضریب استاندارد شده می باشند، که نشان دهنده شدت توانایی اندازه گیری هر شاخص^[۴۳] در متغیر تحقیق می باشد. این ضریب بین ۰ تا ۱ است و هر چه به ۱ نزدیک تر باشد، نشان دهنده توانایی بالاتر شاخص در سنجش متغیر می باشد. ضرایب سطح معناداری^[۴۴] متغیرهای مدل بدین صورت می باشند:
شکل (۴-۶) سطح معناداری متغیرهای تحقیق
ضرایب معناداری نشان دهنده معناداری روابط بین متغیرها می باشند. اگر این ضرایب بین ۹۶ / ۱- تا ۹۶ / ۱ باشند، نشان دهنده عدم توانایی شاخص در اندازه گیری متغیر مربوطه می باشند.
در جدول زیر مقادیر کای دو^[۴۵] به درجه آزادی، ریشه میانگین مجذورات تقریب ^[۴۶]، برازندگی تطبیقی^[۴۷]، شاخص نیکویی برازش^[۴۸]، شاخص برازندگی افزایشی^[۴۹] برای هر یک از متغیرهای مورد بررسی بیان شده است.
جدول(۴-۷) نتایج تحلیل عاملی تاییدی

متغیرها

بار عاملی

سطح معناداری