( Et al,2007,399-404& Sun).
واسپین: به عنوان یک ادیپوکاین جدید درارتباط با چاقی و حساسیت به انسولین شناخته شده است.در رت هایOLETF، بیان mRNA واسپین دربافت چربی احشایی با افزایش چربی بدن و سطح انسولین افزایش یافت. درمان با انسولین یا عامل حساس به انسولین، پیوگلیتازون ، در رت های OLETF میتواند سطح واسپین سرم را طبیعی کند. در انسان ها ،گزارش شده است که غلظت mRNAواسپین سرم با غلظت گلوکز خون ، حساسیت به انسولین ، و شاخص توده بدنی(BMI) یا درصد چربی بدن همراه است
(Et al ,2008 ,59-63& Vaez Mahdavi).
۲– ۱ مقدمه
با توجه به عنوان پژوهش حاضر که تاثیر یک دوره تمرین استقامتی و مکمل سازی عصاره آبی دانه شنبلیله بر سطوح ویسفاتین و واسپین در رت های نر دیابتی شده با STZ است در این فصل بحث هایی در مورد بیماری دیابت، تمرین استقامتی، شنبلیله، ویسفاتین و واسپین ارائه شده و به نتایج بعضی از پژوهش هایی که در این زمینه در داخل و خارج از کشور انجام شده است ، اشاره می شود.
۲ – ۲ مبانی نظری پژوهش
شنبلیله با نام علمی Trigonella foenum-graceum یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است. منشا آن در هند و آفریقای شمالی است. شنبلیله گیاهی یکساله است که ارتفاع آن تا ۶۱ سانتی متر می رسد. برگ ها و دانه های آن که در غلاف های دراز بالغ می شوند ، برای تهیه عصاره ها یا پودرها برای مصرف دارویی استفاده می شوند . مکتوبات به جا مانده نشان می دهد در مصر باستان شنبلیله برای خوشبو کردن و مومیایی کردن استفاده می شده است. در مصر امروزی ، شنبلیله هنوز به عنوان مکملی در آرد گندم و ذرت برای درست کردن نان استفاده می شود. در رم باستان ، شنبلیله جهت تسهیل زایمان استفاده می شده است. در طب سنتی چین ، دانه های شنبلیله به عنوان نیروزا و نیز درمان برای ضعف و ورم پاها ، استفاده می شود ,۲۰-۲۷) & Et al ,2003 Basch). طبق مطالعات انجام شده اثرات آنتی اکسیدانی ، ضد سرطانی ، ضد زخم ،ضد میکروبی ، ضد چاقی ، کاهندگی کلسترول و همچنین اثر حفاظتی شنبلیله در مقابل افزایش شدید قند خون در بیماران دیابتی گزارش شده است (Et al,2009,134-138 & A.Bawadi). فعالیت جسمانی برای کنترل دیابت نوع ۲ اهمیت دارد. تمرین هوازی سبک ( راه رفتن ، جاگینگ یا دوچرخه سواری) یا تمرین مقاومتی (وزنه برداری) ، مقدار هموگلوبین گلیکوزیله A1C را حدود ۰.۶٪ کاهش می دهند. مقدار هموگلوبین A1C میانگین غلظت گلوکز پلاسما را بعد از ۲ تا ۳ ماه بیان می کند . ۱درصد کاهش در مقدار هموگلوبین A1C با ۱۵ تا ۲۰ درصد کاهش در پیشامدهای قلبی عروقی بزرگ و با ۳۷ درصد کاهش در عوارض عروقی کوچک همراه است(Et al,2007,357-369 & Sigal). در بیشتر مطالعات منفعتی از تمرین برای دیابت نوع ۱ حاصل نشد بدلیل اینکه امکان دارد فرد مبتلا به دیابت نوع ۱ در یک تلاش برای جلوگیری از هیپوگلیسمی کربوهیدرات اضافی مصرف کند . همچنین در دیابت نوع یک ،هیپوگلیسمی اغلب در حین تمرین سبک تا متوسط اتفاق می افتد به غیر از اینکه دوز انسولین کم می شود یا کربوهیدرات اضافی مصرف می شود. با این وجود افراد دیابتی نوع یک که به طور منظم ورزش می کنند مرگ و میر کمتری در مقایسه با همتایان بی تحرک خود داشته اند. به دلایل روانشناختی و اجتماعی ، فعالیت جسمانی به دلیل اینکه بیشتر بیماران دیابتی نوع ۱ جوان تر از همتایان نوع ۲ خود هستند، مطلوب وخوشایند است (Bastaki,2005,111-134).
دانلود پایان نامه
ویسفاتین ادیپوکاین شناخته شده جدیدی است که از چربی احشایی انسان و موش ترشح می شود(Et al,2011,4-7& Naz).
ویسفاتین توسط چربی احشایی تولید می شود و بلوغ سلول B را ارتقا می بخشد و مانع از مرگ برنامه ریزی شده سلولی (آپوپتوزیس) نوتروفیل می شود. مطالعات اخیر اشاره می کند که شرکت ویسفاتین در بیماری زایی نفروپاتی دیابتی (DN) در مطالعات تجربی درون بافتی(In vivo) و آزمایشگاهی(In vitro) نشان داده است که ویسفاتین توسط سلولهای کلیوی (پودوسیت ها ، سلول های مزانژیال و سلول های توبولار پروگزیمال) تولید می شود و حیوانات دیابتی سطوح بالاتری از این ادیپوسایتوکاین تولید می کنند(Et al ,2012,7-18& Luis-Rodríguez). ویسفاتین که در گذشته به فاکتور افزایش دهنده کلونی پیش سلول B (PBEF) معروف بود ، عملکردی نیز در سیستم ایمنی دارد که به عنوان فاکتور رشد برای سلول های B اولیه توصیف می شود(Et al , 2012,24-31& Alinejad) و همچنین عمل نیکوتین آمید فسفوریبوزیل ترانسفراز را نشان می دهد(Et al,2010,169-173 & Kamińska).
ویسفاتین از فعالیت انسولین از طریق محل اتصال مشخص روی گیرنده انسولین تقلید می کند (Etal,2006,548-549& Dominik). در واقع رسپتور انسولین را توسط اتصال به محل متفاوتی از انسولین فعال می کند .فعالیت های شبه انسولینی ویسفاتین شامل کاهش برداشت گلوکز توسط سلولهای حساس به انسولین(ادیپوسیت ها و میوسیت ها)و مهار آزاد سازی گلوکز توسط سلولهای کبدی است. ویسفاتین توسط سلولهای مغز استخوان، لنفوسیت های فعال شده ، سلولهای کبدی و سلولهای عضله اسکلتی سنتز می شود البته فوکوهارا وهمکاران کشف کردند که بزرگترین منبع ویسفاتین بافت چربی احشایی است (Et al,2010,169-173 & Kamińska).
ویسفاتین مانند انسولین ، انتقال گلوکز و لیپوژنز را توسط ادیپوسیت و میوسیت افزایش می دهد و تولید گلوکز توسط سلول کبدی را کاهش می دهد (Et al,2011,4-7& Naz). بیان ویسفاتین در مدل های حیوانی چاق افزایش می یابد (Guzik, Mangalat& Korbut,2006,55-528).مدل حیوانی سندرم متابولیک از این فرضیه حمایت نکرده است که بیان ژن ویسفاتین در چاقی تنظیم رو به افزایش می شود (Et al,2006,548-549& Dominik).
در مقایسه ، نتایج اخیر افزایش غلظت های ویسفاتین پلاسما در افراد چاق یا بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را نشان می دهد (Guzik, Mangalat& Korbut,2006,55-528).
مهار کننده سرین پروتئاز مشتق شده از بافت چربی احشایی (واسپین) ادیپوسایتوکاین جدیدی با اثرات حساسیت به انسولین است. واسپین به خانواده سرپین تعلق دارد. ارتباط بین چاقی و واسپین نامعلوم است. واسپین در بافت چربی احشایی رت های OLETF، مدل حیوانی چاقی به همراه دیابت نوع ۲ که توسط چربی شکمی ، مقاومت به انسولین ، افزایش چربی خون و نقص چربی توصیف می شود، تولید می گردد. به عبارت دیگر بیان mRNA واسپین در رت های OLETF در اوج چاقی ، وزن بدن و مقاومت به انسولین ، برای مثال در ۳۰ هفته به طور زیادی بیان می شود و با وخیم تر شدن دیابت برای مثال در ۵۰ هفته کاهش می یابد(Et al,2008 , 625-629&Q ). سطوح واسپین سرم با نشانه های حساسیت به انسولین و متابولیسم گلوکز شامل گلوکز ناشتا ، انسولین ناشتا، [۲]HOMA- IR و ادیپونکتین همبستگی ندارد ((Seeger & Et al,2008,247-251. در مطالعات انسانی ، همبستگی بین سطوح واسپین سرم و نشانه های حساسیت به انسولین و متابولیسم گلوکز نامعلوم است ( Chang & Et al, 2010,2105-211).
۲ – ۳ پیشینه پژوهش
پژوهش های زیادی اثرات دارویی و درمانی گیاه شنبلیله را بررسی کرده اند که بعضی از این پژوهش ها به اختصار بیان می شود . گوپتا و همکاران (۱۹۹۹) کاهش وابسته به دوز در سطوح گلوکز خون از طریق مصرف خوراکی عصاره دانه شنبلیله در رت های سالم و نیز در رت های دیابتی را گزارش کردند. راوی کومار و انورادها(۱۹۹۹) افزایش متابولیسم گلوکز ، طبیعی شدن فعالیت کراتین کیناز در قلب ،عضله اسکلتی و کبد رت های دیابتی و همچنین کاهش فعالیت گلوکز ۶ فسفاتاز کلیوی و کبدی و فروکتوز۱ و ۶ بی فسفاتاز را به دنبال مصرف دانه های شنبلیله گزارش کردند. استنلی و همکاران (۲۰۰۳) و دیکسیت و همکاران(۲۰۰۵) فعالیت آنتی اکسیدانی این گیاه را گزارش کردند (Baby&-D.Jini,2011,352-376 ).
تو و همکاران (۲۰۰۷)گزارش کردند که مصرف خوراکی عصاره شنبلیله برای دیابت ایجاد شده توسط استرپتوزوتوسین منجر به کاهش گلوکز خون و هموگلوبین گلیکوزیله می شود . این اثر شنبلیله همچنین زمانیکه موش های طبیعی بکار گرفته شدند ، مشاهده شد (,۴۲۲-۴۲۶۲۰۰۷Et al, & Wan-Li) .
چن و همکاران (۲۰۰۶) گزارش کردند که ویسفاتین با چاقی شکمی و دیابت ملیتوس نوع ۲ در جمعیت تایوانی همراه است. از سوی دیگر همارستد و همکاران (۲۰۰۶) بالاتر بودن سطوح ویسفاتین در گردش و نیز بیان mRNA ویسفاتین بافت چربی را در دیابت نوع ۲ در مقایسه با شاخص توده بدنی گروه های کنترل نشان دادند (Et al,2012,1670-1676& Li).
فوکوهارا (۲۰۰۶) از طریق توموگرافی کامپوتری نشان داد سطوح ویسفاتین پلاسما شدیداٌ با مقدار بافت چربی احشایی همبستگی دارد و همبستگی ضعیفی با مقدار بافت چربی زیر پوستی دارد. در مقایسه با فوکوهارا ، برنت و همکاران (۲۰۰۵) هیچ ارتباطی بین سطوح ویسفاتین و توده بافت چربی احشایی که توسط توموگرافی کامپیوتری تعیین شده بود نشان ندادند. البته سطوح ویسفاتین پلاسما هیچ همبستگی با بیان ویسفاتین در بافت چربی زیرجلدی نداشت . پاگانو و همکاران(۲۰۰۶) گزارش کردند که سطوح ویسفاتین و بیان mRNA ویسفاتین در بافت چربی زیرجلدی افراد چاق در مقایسه با افراد لاغر پایین تر بود و در بافت چربی احشایی آنها در مقایسه با افراد لاغر بالاتر بود (Et al,2010,169-173& Kamińska).
همچنین فوکوهارا و همکاران(۲۰۰۵)گزارش کردند که تیمار کردن با ویسفاتین مقاومت به انسولن را بهبود نبخشید اما اثر شبه انسولینی نشان داد. درمان با انسولین در موش های دیابتی باعث بهبود حساسیت به انسولین درون بافتی شد و منجر به کاهش سطوح گلوکز و انسولین شد(Et al ,2012,37-43 & Gligor).
فریدلاند و همکاران(۲۰۰۶) گزارش کردند که ورزش سطوح mRNA ویسفاتین را در بافت چربی زیرپوستی شکمی افزایش می دهد. این یافته نشان می دهد بافت چربی زیرپوستی شکمی ممکن است در دوره ریکاوری پس از ورزش نقش متابولیکی بازی کند . افزایش بیان mRNA ویسفاتین بافت چربی با افزایش سطوح ویسفاتین پلاسما همراه نیست و نشان می دهد که ویسفاتین بافت چربی زیرپوستی ممکن است به روش پاراکرین نسبت به روش اندوکرین بیشتر عمل کند( Et al,2007,24-31& Frydelund-Larsen).
بو و همکاران (۲۰۱۰) نشان دادند که ویسفاتین پلاسما در پاسخ به تمرین ورزشی تحت تاثیر قرار نگرفت و هایدر و همکاران (۲۰۰۶) و هوس و همکاران (۲۰۰۹) نشان دادند که ویسفاتین پلاسما در پاسخ به تمرین ورزشی کاهش نیافت (۲۰۱۲,۳۷-۴۳ Gligor& Et al,).
برون و همکاران (۲۰۱۰) گزارش کردند که ویسفاتین می تواند به طور معناداری ترشح انسولین ، فسفریلاسیون گیرنده انسولین ، و علامت دهی درون سلولی و بیان تعدادی از ژن های همراه با عملکرد سلول های بتای موش ها را تنظیم کند ( Et al ,2012,132-8& Akhbarzadeh).
علیرضا استقامتی و همکاران(۲۰۱۰) گزارش کردندافزایش ویسفاتین در دیابت شیرین نوع ۲ مستقل از چاقی و مقاومت به انسولین است و بطور اساسی توسط گلوکز ناشتا و تری گلیسیریدها تعیین می شود
Et al ,2010,154-158)& Esteghamati).
هیدا و همکاران(۲۰۰۵) واسپین را به عنوان آدیپوکاین جدید همراه با اثرات حساسیت به انسولین در موش ها توصیف کردندR. Moschen,2008,275-288) - &. (Tilg همچنین مطالعات آنها نشان داد از آنجایی که واسپین تولید TNF-α، لپتین و رزیستین را سرکوب می کند ممکن است اثرات ضد التهابی داشته باشد ( Et al,2009,983-985& Zhuang). البته، یون و همکاران (۲۰۰۸) و سیگر و همکاران (۲۰۰۸) گزارش کردند که در انسان ها اثر حساسیت به انسولین واسپین نامعلوم است و همبستگی بین واسپین و شاخص توده بدنی نیز نا مشخص است (۸-۱Auguet & Et al,2011,).
گالسلیک و همکاران (۲۰۰۹) گزارش کردند که بین واسپین در گردش و HOMA-IR همبستگی منفی وجود دارد، درصورتیکه تن و همکاران (۲۰۰۸) و هندیسوریا و همکاران (۲۰۰۹) گزارش کردند که تغییر درHOMA- IR پس از کاهش وزن همبستگی مثبت با سطوح متغیر واسپین سرم دارد(۲۳-۱Et al,2010,& Von Loeffelholz).
همچنین تن و همکاران(۲۰۰۸) گزارش کردند درمان با متفورمین سطوح واسپین سرم را در زنان چاق دارای سندرم تخمدان پلی سیستیک کاهش می دهد و باعث بهبود حساسیت به انسولین می شود Abdel-lateif Doaa &- S. El-Shaer,2012,606-611)).
لین لی و همکاران (۲۰۱۱) گزارش کردند که سطح واسپین پلاسما با مقاومت به انسولین همراه است و به دنبال درمان از طریق تزریق زیرپوستی پیوسته و کوتاه مدت انسولین کاهش میابد (Et al,2011,905-910& Li).
علیرضا صفرزاده و همکاران(۲۰۱۱) گزارش کردند ۴هفته تمرین مقاومتی در موش های صحرایی غیر دیابتی سطح واسپین را در سرم کاهش داد، درحالی که در گروه تمرین دیابتی سطح واسپین در مقایسه با گروه کنترل دیابتی افزایش نشان داد (Et al,2012,68-74 & Safarzade).
زد لی و همکاران (۲۰۱۲) گزارش کردند که ارتباط معنی داری بین غلظت واسپین سرم و حضور پلاک کاروتید در بیماران دیابتی نوع ۲ وجود دارد(Et al,2012,1670-1676& Li).
رودنیک و همکاران(۱۹۹۲) افزایش پروتئین GLUT4به عنوان جزئی از پاسخ سازگاری عضله به تمرین استقامتی به همراه افزایش ظرفیت برای انتقال گلوکز به درون عضله اسکلتی را گزارش کردند (Et al,2005,472-481& Ergen).
۳- ۱ مقدمه
در این فصل اطلاعاتی در زمینه روش پژوهش ، جامعه آماری ، نمونه های آماری ، متغیرهای پژوهش ، ابزار اندازه گیری متغیرهای پژوهش ، نحوه اجرا و روش اندازه گیری و روش آماری ارائه شده است.
۳-۲ روش پژوهش
روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش از نوع تجربی می باشد.
۳-۳جامعه آماری پژوهش
جامعه آماری پژوهش حاضر شامل رت های نر بالغ (از نژاد ویستار) بودند که ۹۶ رت با میانگین وزن ۲۵۰-۲۰۰گرم و سن۱۲ هفته به عنوان نمونه آماری از پرورش حیوانات آزمایشگاهی اهواز تهیه شد .
۳-۴ نمونه آماری پژوهش
۹۶ راس رت نر نژاد ویستار با میانگین وزن ۲۵۰-۲۰۰ گرم و سن ۱۲ هفته که شرایط شرکت در این پژوهش را داشتند، (سطوح گلوکز خون بالای mg/dl300) به طور تصادفی در گروه های ۱ - گروه استقامتی- شنبلیله با دوز میزان ۷۴/۱ گرم در کیلوگرم (۱.۷۴ g/kg) (E-F1) 2- گروه فعالیت استقامتی (E) 3- گروه استقامتی-شنبلیله با دوز میزان ۸۷/۰ گرم در کیلوگرم (۰.۸۷ g/kg) (E-F2) 4-گروه استقامتی-گلی بنکلامید (E-G) 5- گروه کنترل دیابتی© 6-گروه شنبلیله با دوز میزان ۸۷/۰ گرم در کیلوگرم (۰.۸۷ g/kg) (1F) 7- گروه شنبلیله با دوز میزان ۷۴/۱ گرم در کیلوگرم (۱.۷۴ g/kg) (F2) 8- گروه گلی بنکلامید (G) قرار گرفتند. با درجه حرارت ۲۳-۲۰ درجه سانتیگراد و چرخه روشنایی – تاریکی ۱۲ ساعت (شروع روشنائی ساعت ۹ و شروع تاریکی ساعت ۲۱ ) به تعداد شش راس آزمودنی در هر قفس پرورشی با آب و غذای استاندارد نگهداری شدند.هر دو قفس یک گروه در نظر گرفته شدند.همه آزمایش های رفتاری از ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر انجام شد.
۳-۵ متغیرهای پژوهش :
الف- متغیرهای مستقل:
تمرین استقامتی، شنبلیله، گلی بنکلامید
ب - متغیرهای وابسته :
سطوح ویسفاتین پلاسما
سطوح واسپین پلاسما
۳-۶ ابزار جمع آوری اطلاعات :
تانک فلزی جهت انجام تمرین شنا کردن، عصاره آبی دانه شنبلیله، گلی بنکلامید، استرپتوزوسین و کیت های آزمایشگاهی ویژه سنجش هر یک از متغیرها
۳-۷ روش انجام پژوهش :

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...