میانگین

انحراف معیار

آزمایش

رضایت از زندگی

۸

۲۱٫۲۵۰۰

۳٫۵۸۹۰

۲۹٫۱۲۵۰

۳٫۱۳۶۷۵

گواه

رضایت از زندگی

۸

۲۴٫۸۷۵۰

۵٫۳۵۶۹

۲۴٫۸۷۵۰

۵٫۳۵۶۹

همان‌طور که مشاهده می‌شود میانگین نمرات اعضای گروه آزمایش، در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون، در پرسشنامه‌‌ رضایت از زندگی افزایش چشم‌گیری داشته است. این تغییر در گروه گواه مشاهده نمی‌شود.

یافته های مربوط به فرضیه‌های تحقیق

در این قسمت اطلاعات حاصل از اجرای پرسشنامه‌های‌ بحران هویت میانسالی و رضایت از زندگی در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون مورد تجزیه و تحلیل استنباطی قرار می‌گیرد. جهت سنجش اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت به شیوه گروهی بر کاهش بحران هویت میانسالی و افزایش رضایت از زندگی اعضای نمونه، از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. در تحلیل کوواریانس، تفاوت گروه‌ها در یک متغیر با کنترل یک یا چند متغیر دیگر که ممکن است بر نتایج اثر بگذارد، اندازه‌گیری می‌شود.
در این بخش ابتدا فرضیه‌های پژوهش یک به یک مطرح می‌شوند و سپس با بهره گرفتن از آزمون‌ آماری تحلیل کواریانس به بررسی صحت و سقم فرضیه‌ها می‌پردازیم.

فرضیه اول تحقیق

بحران هویت میانسالی افراد شرکت‌کننده در جلسات روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت به شیوه گروهی، در مقایسه با گروه کنترل کاهش بیشتری می‌یابد.
برای مقایسه میانگین بحران هویت میانسالی آزمودنی‌های دو گروه در پس آزمون از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد، به این صورت که اثرات پیش‌آزمون به عنوان هم متغیر کنترل گردید. قبل از اجرای آزمون تحلیل کوواریانس، باید پیش‌فرض­های آن مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین ابتدا پیش‌فرض‌های انجام این آزمون بررسی شد. در ذیل نتایج این بررسی‌ها ارائه شده است:

پیش­فرض فاصله­ای بودن داده ­ها: داده‌های بدست آمده از پرسشنامه بحران هویت میانسالی دارای مقیاس فاصله ای هستند.
پیش­فرض نرمال بودن توزیع داده ­ها: برای اطمینان از نرمال بودن توزیع داده‌های بدست آمده از پرسشنامه بحران هویت میانسالی، آزمون کولموگروف- اسمیرنوف مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از این آزمون در جدول ۴-۱۰ ارائه شده است.
جدول ۴-۱۰: آزمون کولموگروف- اسمیرنوف برای اطمینان از نرمال بودن توزیع نمرات متغیر بحران هویت میانسالی