نوآوری به صورت تدریجی ومستمر

ارتقاء دائم مرزهای عملکرد

محققان و صاحبنظران برای نوآوری انواع مختلفی را بر شمرده اند.که در ادامه به آنها می پردازیم:

فالت^[۱۲] نوآوری را در دو نوع کلی مطرح می نماید:
نوآوری در محصولات یا تغییر محصولات یا خدمات یک سازمان یا شرکت
نوآوری در فرایند یعنی تغییر درشیوه ای که محصولات و یا خدمات تولید و یا ارائه می شوند.البته تغییرات در این دو بعد می تواند تدریجی،ترکیبی وغیر مستمر وناگهانی باشد.(سلطانی تیرانی،۱۳۷۸).
دفت^[۱۳] (۱۹۹۴) یک مدل دو بعدی برای نوآوری پیشنهاد می کند. این دوبعد عبارتند از: نوآوری تکنولوژیکی و اداری هستند.کوپر^[۱۴] (۱۹۹۸) برای نوآوری یک مدل چند بعدی ذکر کرده است که این ابعاد عبارتند از: نوآوری رادیکال^[۱۵] در مقابل نوآوری تدریجی^[۱۶]، نوآوری تکنولوژیکی^[۱۷] در مقابل نوآوری اداری^[۱۸](اجرایی) و نوآوری تولیدی^[۱۹] در مقابل نوآوری فرآیندی^[۲۰].(کوپر،۱۹۹۸: ۵۰۰)که در ادامه با تعاریف هر یک موارد ذکر شده آشنا خواهیم شد.
یک نوع تقسیم بندی دیگر از نوآوری عبارتست از:
نوآوری رادیکال یا انقلابی:معمولا بر پایه یک اختراع یا ایده علمی جدید پدید می آید وسبب تغییر یا پیدایش فناوری ها وصنایع جدید می شود.این نوآوری به مراکز تحقیق وتوسعه قوی وکارآفرین نیاز دارد.
نوآوری تدریجی:در این فرایند تغییرات زیادی در لبه فن آوری پدید نمی آید واثرات آن نامحسوس است ولی تغییرات مهمی را در محصول،فرایند یا سیستم بوجود می آورد.مثل تغییر محصول کامپیوتر از یک مدل به مدل دیگر.
نوآوری معمولی:یک تغییر جدید در سازمان که شباهت بسیار زیادی به وضعیت قبلی داشته باشد(دهکردی،۱۳۸۷: ۱۱)
در توضیح این تقسیم بندی می توان گفت که نوآوری رادیکال باعث وبانی تغییرات بزرگ ویا خلق یک پارادایم جدید در دنیای صنعت وبازار می شود وبیشتر به چشم یک استراتژی که تصمیم آن درحیطه مدیریت عالی است به آن نگاه می شود.در حالی که نوآوری های تدریجی بیشتر حالت فرایند بهبود مستمر را دارند ویک ضرورت برای هر کسب وکار محسوب می شود. بسیاری از محققان معتقدند که هر کسب وکاری در طول حیات خود به نوآوری رادیکال به منظور رشد وبقاء نیاز دارد.(جوهانسون،۲۰۰۱،به نقل از نانچیان،۱۳۸۷)
جان^[۲۱] (۱۹۹۹) سه نوع از نوآوری را مشخص می کند: نوآوری تولیدی(محصول)، نوآوری فرآیندی و نوآوری بازاری^[۲۲]. نوآوری تولیدی فراهم کننده ابزاری برای تولید است وآشکار ترین ابزار برای ایجاد درآمد است. نوآوری فرآیندی ابزاری را در جهت حفظ و بهبود کیفیت و صرفه جویی هزینه ها فراهم می کند. نوآوری بازاری نیز به پیشرفت و تلفیقی از بازار های هدف می پردازد و اینکه چگونه به بازار های هدف به بهترین شکل خدمات ارائه شود مربوط می شود،و هدفش شناسایی بازار های جدید با پتانسیل بالاتر ، ویا شناسایی راه های جدید و بهتر برای سرویس دهی به بازار های هدف است.(اوجاسالو،۲۰۰۸: ۵۳).
نوآوری ها ممکن است بر حسب نوع طبقه بندی شوند.شومپیتر بین ۵ نوع متفاوت نوآوری تمایز قائل می شود.محصولات جدید،روش های جدید،منابع تولید جدید،بهره برداری از بازارهای جدید وراههای جدید برای سازماندهی کسب وکار.هرچند در علم اقتصاد بیشترین تمرکز بر دوتای اولی از آنها بوده است(حاجی پور،۱۳۸۵: ۶۶)
اغلب محققان و صاحبنظران این موضوع،چهار گروه برای انواع نوآوری در نظر گرفته اند:
نوآوری اداری (تغییر در ساختار سازمانی وفرآیندهای اداری)
نوآوری تولیدی (جایگزین نمودن محصولات در حال تولید،توسعه نوع محصول)
نوآوری فرآیندی (بهبود انعطاف پذیری تولید،کاهش هزینه های تولید،بهبود شرایط کاری وکاهش زیانهای محیطی)
نوآوری تکنولوژیکی (تلفیقی از نوآوری فرآیندی و نوآوری تولیدی).(اوجاسالو،۲۰۰۸: ۵۳)
یکی از طبقه بندی های که در ادبیات موضوع بیشتر مورد قبول واقع شده وگسترش یافته،طبقه بندی است که دامانپور^[۲۳](۱۹۹۱) ارائه کرده است.او میان دو نوع از نوآوری تمایز قائل می شود:
نوآوری فنی^[۲۴]
نوآوری اداری (اجرایی)
نوآوری فنی شامل فرآیندهای جدید،خدمات و تولیدات جدید می شود.و نوآوری های اداری(اجرایی) به خط مشی ها و رویه های و اشکال سازمانی جدید اشاره می کند.(جیمنز-جیمنز و سانز واله،۲۰۱۰: ۱). از آنجا که در این تحقیق از این مدل برای بررس قابلیت های نوآوری مدیران استفاده شده است، لذا به همین منظور به شرح تفصیلی این ابعاد خواهیم پرداخت .
شکل ‏۲-۱: مولفه های نوآوری

نوآوری تولیدی^[۲۵]:

نوآوری تولیدی فراهم کننده ابزاری برای تولید است(اوجاسالو، ۲۰۰۸). که به توسعه و ارائه تولیدات و خدمات جدید و بهبود یافته اشاره دارد. در واقع می توان گفت که منظور از نوآوری تولیدی این است که تا چه حد سازمان در ارائه خدمات جدید، اختصاص منابع مالی به تحقیق و توسعه و مواردی از این قبیل پیشتاز است.

نوآوری فرایندی^[۲۶]:

نوآوری فرایندی ابزاری را در جهت حفظ و بهبود کیفیت و صرفه جویی هزینه ها فراهم می کند(جیمنز-جیمنز و همکاران، ۲۰۰۸) و در برگیرنده اتخاذ روش های جدید یا بهبود یافته تولید، توزیع یا تحویل خدمت است. در واقع منظور از نوآوری فرآیندی این است که تا چه میزان سازمان تکنولوژی های جدید را بکار می گیرد و روش های جدید انجام کار را به بوته آزمایش می گذارد.

نوآوری اداری^[۲۷]:

نوآوری اداری به رویه ها، سیاست ها و اشکال سازمانی جدید اشاره دارد (جیمنز-جیمنز، ۲۰۰۸). وشامل تغییراتی است که سیاست ها، تخصیص منابع و دیگر فاکتور های مرتبط با ساختار اجتماعی سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد( دفت، ۱۹۷۸). در واقع منظور از نوآوری اداری این است که تا چه میزان مدیران سازمان از سیستم های نوین مدیریتی و … در اداره کردن استفاده می کنند.
چنانچه مشاهده می کنیم در زمینه ابعاد نوآوری تقسیم بندی های متفاوتی وجود دارد.اما در مجموع می توان ابعاد زیر را برای نوآوری برشمرد: رادیکالی، تدریجی، تولیدی، فرآیندی، اداری و تکنولوژیکی.
نوآوری رادیکال حاصل مدیریت موفق شرکت در مواردی است که به صورت همزمان مدل کسب و کار و تکنولوژی تغییر می کند.در واقع نوآوری بنیادی به محصولات و فرآیندهای اطلاق می شود که صنعت جدیدی را به وجود می آورد.
نوآوری تدریجی عبارتست از: اضافه کردن تغییراتی بر روی مدل کسب وکار و یا تکنولوژی های موجود و بهبود آنها. (طالبی،۱۳۸۵: ۱۱۷) در نوآوری تدریجی تغییرات کوچک اما مهم اتفاق می افتد و موجب می شود تا سازمان با حفظ موقعیت رقابتی خود در بازار به فعالیت ادامه دهد.(باردون،۲۰۰۸؛به نقل از سنجری،۱۳۸۸: ۵۴)
نوآوری تولیدی شامل بهره برداری موفق از ایده های جدید می باشد بنابراین به دو وضعیت اشاره دارد: تازگی و کاربرد.(مایرس و مارکوس، ۱۹۶۹؛ به نقل از آلگر وهمکاران،۲۰۰۶: ۳۳۴)که به توسعه و ارائه تولیدات و خدمات جدید اشاره دارد.
نوآوری فرآیندی که در برگیرنده اتخاذ روش های جدید یا بهبود یافته تولید، توزیع یا تحویل خدمت است.(جیمنز-جیمنز و همکاران،۲۰۰۸: ۵۳)
نوآوری اداری شامل تغییراتی است که سیاست ها، تخصیص منابع و دیگر فاکتور های مرتبط با ساختار اجتماعی سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد.(دفت،۱۹۷۸٫ به نقل از کوپر،۱۹۹۸: ۴۹۸)
نوآوری تکنولوژیکی عبارتست از اتخاذ ایده ای که مستقیما فرایند های برونداد اصلی سازمان یا شرکت را تحت تاثیر قرار می دهد.(دفت،۱۹۷۸٫به نقل از کوپر،۱۹۹۸: ۴۹۹).

عوامل موثر بر نوآوری در سازمانها

نوآوری همانند هر تلاش دیگری هم استعداد هست،هم نبوغ وهم دانش،اما آنچه که نوآوری نیاز دارد کار سخت،متمرکز وهدفمند است.(دراکر،۱۹۹۸) هر چند نظریه های اولیه،نوآوری را موضوعی فردی قلمداد کرده و بر نقش کارآفرینان به عنوان عوامل اصلی نوآوری تاکید کرده اند ولی نظریه های نوین،نوآوری را فرآیندی سازمانی تلقی کرده و آنرا یک فعالیت جمعی میدانند که تحت تاثیر عوامل سازمانی مختلفی می باشد (برنستین وسینگ،۲۰۰۶٫به نقل از حاجی پور،۱۳۸۵: ۶۷).
تعدادی از مدلهای فرآیندی که در ادبیات موضوع درباره نوآوری توسعه یافته اند به این نکته اشاره دارند که نوآوری متشکل از چند مرحله می باشد.ایجاد ایده جدید،تحقیق و توسعه آن ایده جدید،اجراء و کاربردی کردن آن،بازاری کردن ایده جدید اجراء شده و در نهایت کسب سود از طریق فروش آن ایده جدید.(دولی و سالیوان،۲۰۰۱؛به نقل از مک فادزن،۲۰۰۵: ۳۵۳) بر اساس دیدگاه های نوین نوآوری در درون سازمان به صورت تصادفی رخ نمی دهد،نوآوری در رابطه با شرایط گذشته وحال سازمان رخ می دهد.نوآوری به عنوان یک فرایند سازمانی شامل چهار مرحله زیر می باشد.
بهبود