۱۰- رهبری تحولی^[۶۶]:
این سبک رهبری با تعیین چشم‌انداز و اهداف روشن و مکالمه آن در سازمان سعی در جذب مشارکت کارکنان می‌کند.
۲-۴-۳ - تجربیات شرکت
تجربه بهترین معلم است و یک شرکت زمانی در بازاریابی بین المللی تجربه بدست می آورد که بصورت مستقیم درگیر بازارهای خارجی شود. بنابراین در انتخاب روش های ورود به بازار، روشی باید انتخاب شود که بتوان تجربه بدست آورد. اگر دیگران فعالیتهای بازاریابی بین المللی را برای شرکت انجام دهند، تجربه ای کسب نخواهد شد.

انتخاب شیوه ورود به بازارهای بین المللی می تواند براساس تجربه باشد. در روش مبتنی بر تجربه، شرکت می تواند براساس تجربه خود یا سایر شرکت ها،روش مناسب ورود به بازارهای بین المللی را برای محصولات خود انتخاب نماید. به عبارت دیگر در این روش، شرکت باتوجه به نیازهای بازار هدف و شایستگی های واسطه ها، اقدام به انتخاب شیوه ورود می نماید. به طور کلی این تصمیمات با توجه به ملاحظات داخلی و خارجی شرکت، اتخاذ می شو د (آلبوم و همکاران، ۲۰۰۲ )
۲-۴-۳ -۱ - تجربیات بین الملل در سایر بازارها
تجربه بین المللی را می توان به دو شکل دید؛ یکی تجربه در کشور یا منطقه جغرافیایی خاص و دیگری تجربه بین المللی به طور عام. اهمیت بازارهای خارجی مربوط به فعالیتهای بین المللی به طور عام است و منطقی است که فرض کنیم هر چه اهمیت بازارهای خارجی برای مدیران بیشتر باشد، تمایل به اعمال کنترل بیشتر و اشتراک کمتر در امور دارند. از سوی دیگر،تجربه بین المللی در شناخت رقبا نیز تأثیر گذار است. در ابتدا هر حرکتی از جانب رقبا منجر به عدم قطعیت می شود، با افزایش تجربه شرکت در امور بین الملل، شناسایی حرکات رقبا راحت تر و نیاز به کمک از جانب دیگران برای مقابله با رقبا کمتر می شود.( پرسون^[۶۷]، ۲۰۰۸ ، ص :۱۳۵ )
تجربه های قبلی بین المللی شرکت و مدیران بر انتخاب روش ورود تأثیر می گذارند. این نوع تجربه همچنین بوسیله فعالیت در یک کشور بخصوص و یا در محیط عمومی بین المللی حاصل می شود. تجربه بین المللی قبلی هزینه ها و عدم اطمینان را برای برای خدمت به بازارهای خارجی جدید کاهش می دهد. همچنین احتمال بکارگیری منابع بیشتر در بازار های خارجی را افزایش می دهد.
( هلنسن^[۶۸] ، ۲۰۰۱ )
تجربه بین المللی را می توان به دو شکل دید؛ یکی تجربه در کشور یا منطقه جغرافیایی خاص و دیگری تجربه بین المللی به طور عام. اهمیت بازارهای خارجی مربوط به فعالیت های بین المللی به طور عام است و منطقی است که فرض کنیم هرچه اهمیت بازارهای خارجی برای مدیران بیشتر باشد، تمایل به اعمال کنترل بیشتر و اشتراک کمتر در امور دارند . از سوی دیگر، تجربه بین المللی در شناخت رقبا نیز تأثیرگذار است. در ابتدا هر حرکتی از جانب رقبا منجر به عدم قطعیت می شود، با افزایش تجربه شرکت در امور بین الملل، شناسایی حرکات رقبا راحت تر و نیاز به کمک از جانب دیگران برای مقابله با رقبا کمتر می شود.
۲-۴ -۴- منابع و قابلیت های شرکت
یک راه برای توسعه یک شرکت، افزایش دادن سهم شرکت از بازارهای موجود است.
استراتژی های مختلف رشد (اعرابی و ایزدی، ۱۳۸۳: ۹۱)
۱- توسعه از طریق افزایش نفوذ بازار- محصول های موجود
انجام این امر مستلزم اعمالی است همچون بهبود در کالاها یا خدمات، کاهش هزینه ها و قیمت ها و صرف هزینه ها و سرمایه گذاری بیش تر بر روی تبلیغات و پیشبرد درمقایسه با رقبا. شرکت اینترنتی امازون ازترکیبی از این اقدامات پیروی نمود-ضمن این که با گذرگاه های وب، گروه های مشابه و ماننده آنها ائتلاف هایی تشکیلداد- تار هم بازار خود را گسترش بدهد، البته مخارج سنگین چنین اقداماتی، توانایی شرکت در سودآور شدن را کاهش داد و به تأخیر انداخت.
(اعرابی و ایزدی، ۱۳۸۳: ۹۲-۹۱)
۲- توسعه از طریق طراحی و تولید محصولات جدید برای مشتریان موجود
با تاکید بر افزایش قالیت های خانواده محصول موجود یا معرفی و عرضه کالاها یا خدمات جدید به مشتریان موجود. مثلاً، آرم اند هرم با موفقیت یک پودر لباسشویی، یک گاز پاک کن و یک مایع شوینده فرش را معرفی کرد. دلیل موفقیت این محصول جدید آرم اند همر، وجهه خوب جوش شیرین تولیدی این شرکت و هم چنین شناخت مشتریان از نام تجاری آرم اند همر بود. به همین ترتیب، مدیران ردانو لپ دایماً به دنبال اقلام جدید و منحصر به فردی هستند تا آنها را به مجموعه هدایای خود بیفزایند. (اعرابی و ایزدی، ۱۳۸۳: ۹۳-۹۲)
۳- توسعه از طریق فروش محصولات موجود به بخش ها یا کشورهای جدید
شاید استراتژی رشد یا بالاترین امکان موفقیت برای بسیاری ازشرکت ها، استراتژی فروش کالاها یا خدمات موجود به بازارهای جدید باشد. این استراتژی ممکن است شامل خلق و طراحی برنامه های بازاریابی برای جذب بخش های ناخریدار یا خریدار اتفاقی بازارهای موجود باشد. ورود به بازارهای جغرافیای جدید، نیز از جمله استراتژی های اصلی است که توسط بسیار ازشرکت ها دنبال و اجرا می شود. مثلاً، جنرال الکتریک از یک استراتژی رشد پیروی کرد که مرکز ثقل استراتژیک شرکت را از غرب صنعتی به آسیا و آمریکای لاتین تغییر داد. (اعرابی و ایزدی، ۱۳۸۳: ۹۳)
 ۴- توسعه از طریق متنوع ساختن
شرکت ها هم چنین از طریق متنوع ساختن عملیات و فعالیت های خود، به دنبال رشد هستند. ریسک اجرای این استراتژی بیش تر از دیگر استراتژی های رشد است زیرا طبق این استراتژی، شرکت می باید عملیات جدیدی را بیاموزد و اجرا کند و با گروه های جدید و ناآشنایی از مشتریان کار کند. با وجود این، اکثر شرکت های بزرگ آمریکایی، اروپایی و آسیایی کم و بیش متنوع شده اند.
(اعرابی و ایزدی، ۱۳۸۳: ۹۴-۹۳)

۵- توسعه از طریق متنوع ساختن روابط سازمانی یا شبکه های ارتباطی
اخیراً،  شرکت ها تلاش کرده اند تا هم زمان با بهره گیری و منتفع شدن از استراتژی های توسعه بازار یا متنوع ساختن، روی برخی شایستگی های اصلی خود تمرکز و تاکید بیش تری می کنند. آنها سعی می کنند تا از طریق برقراری روابط یا شبکه های ارتباطی سازمانی با دیگر شرکت ها به جای تلاش برای تصاحب آنها، این مهم را عملی سازند. (اعرابی و ایزدی، ۱۳۸۳: ۹۶)
۲-۴ -۴- ۱- قابلیت تحقیق و توسعه و  شرکت
بنا به تعریف سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، تحقیق و توسعه به «کار خلاقانه‌ای گفته می‌شود که به طور سیستماتیک انجام می‌شود تا به دانش موجود بیفزاید و این دانش را برای ابداع کاربردهای تازه به‌کارببرد. دسته بندی فعالیت های تحقیق و توسعه از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است، اما در مجموع شامل دو مدل اصلی می شود. در یک مدل، وظیفه اصلی یک گروه تحقیق و توسعه، توسعه و دستیابی به محصول جدید است؛ در مدل دیگر، وظیفه اصلی گروه تحقیق و توسعه عبارت است از، ساخت و کشف دانش نوین پیرامون عناوین علمی و فناورانه به منظور توسعه ی محصولات، پروسه ها و خدمات ارزشمند و جدید. در اکثر فعالیتهای یک شرکت بازدهی سریع سود یا بهبود سریع در عملکردها ، با هدف تسریع در بازگشت سرمایه گذاری معمولاً مورد انتظار است، اما این موارد درباره هیچ کدام از مدلهای ذکر شده از تحقیق و توسعه، صدق نمی‌کنند. عموماً مهندسین، کادر پرسنلی در مدل اول تحقیق و توسعه را تشکیل می دهند، در حالی که در مدل دوم تحقیق و توسعه، غالباً دانشمندان صنعتی مشغول به فعالیت می شوند. فعالیتهای تحقیق و توسعه توسط شرکتهای خصوصی یا موسسات وشرکتهای دولتی انجام می پذیرند.
در مجموع، مشخص شده است که یک رابطه مثبت و مستقیم بین تحقیق و توسعه، و بهره وری شرکت در تمام بخشها وجود دارد، اما این رابطه مثبت در شرکتهای با فناوری پیشرفته به مراتب قوی تر از شرکتهای با فناوری پایین است . با این حال مطالعات نشان از آن دارند که تحقیق و توسعه صورت گرفته توسط فناوریهای پایین، تاثیرات کوچک اما با اهمیتی را بر روی دیگر بخشهای بازار عرضه و تقاضا داشته اند.