_۱۲/^۲

_۱۲/^۵

_۱۲/^۵

فراوانی نسبی

چون ژنوتیپ گیاهان موردمطالعه‌ی متحمل به سرما برای ما نامشخص بود سعی شد تا از طریق اطلاعات بدست آمده از نشانگر به کار گرفته‌شده و فرزندان این گیاهان والدی، ژنوتیپ والد‌ها تعیین شود. در میان درختان والدی از آغازگر‌های به کار گرفته‌شده فقط یک درخت یعنی۱۰۳B با آغازگر MO9 آلل ۲۶۱ را نشان داد، بنابراین فرزندانی که این آلل را نشان دادند قطعاً فرزندان این والد می‌باشند. که در این مطالعه حداقل ۱۴ درخت از ۳۸ درخت دارای چنین آللی بودند بنابراین فرزندان آن هستند و ۸ درخت دیگر بر اساس باندهای سایر آغازگر‌ها نیز می‌توانند فرزندان ۱۰۳B باشند. بدین ترتیب ۳۷درصد درختان قطعا و ۹درصد احتمالا (در مجموع ۵۸درصد) نتاج ۱۰۳B هستند.

والدهای دیگر توسط آلل‌های ۲۶۹ آغازگر MO8، ۲۲۲ و ۲۷۳ آغازگر MO13 و ۱۵۸ آغازگر MO16 تشخیص داده شدند. درمیان سایر درختان والدی ۱۰۶B براساس آغازگرهای MO8، MO13 و MO16 قطعاً والد درخت ۱۳۴ و احتمالاً والد ۳۷ درخت دیگر است. بدین ترتیب به شرحی که بعدا گفته خواهد شد اگر از خودگشنی صرف‌نظر شود، برای تولد هر درخت ۲ والد درنظر گرفته شود برای ۳۸ درخت فرزندی باید ۷۶ والد درنظر گرفت، بنابراین درخت ۱۰۳B قطعاً والد ۴۲/۱۸درصد و درخت ۱۰۶B قطعاَ والد ۳/۱درصد درختان فرزندی است. بدین‌صورت باید درخت ۱۰۳B را شایسته‌ترین درخت در شرایط یخبندان دانست. در همین حال سایر درختان والدی علی‌رغم زنده ماندن ازنظر زادآوری شایستگی چندانی نداشته‌اند به‌طوری‌که متوسط شایستگی زادآوری احتمالی آن‌ها ۲/۱درصد بود. احتمالاً این‌گونه درختان ازنظر تولید گامت چندان موفق نبوده‌اند و بیشتر گامت‌های زنده مانده از یخبندان به ترتیب اهمیت مربوط به دو درخت ۱۰۳B و ۱۰۶B بوده‌اند. لذا باید درخت ۱۰۳B را دارای رتبه اول و بافاصله معنی‌داری درخت ۱۰۶B را در مرتبه بعدی برای بذرگیری و تولید درختان مناسب برای مقابله با بیابان‌زایی در مناطقی که احتمال یخبندان در آن‌ها وجود دارد معرفی کرد، زیرا علاوه بر زنده‌مانی در یخبندان‌های موقتی مناطق شبیه خوزستان قادر به تولید فرزندان زایا هم هستند.
بر اساس آلل‌های فوق‌الذکر والد یا والد‌های مشترکی که حامل آلل‌های مذکور بودند به عنوان والد دوم در نظر گرفته شدند. بدین ترتیب والد دوم درخت‌های ۱۱۸، ۱۲۹، ۱۳۰، ۱۴۸، ۱۵۳ و ۱۷۳ممکن است یکی از والد‌های ۱۰۲B، ۱۰۴B ، ۱۰۵B ، ۱۰۶B و یا ۱۰۷B بوده باشد. والد دوم درخت ۱۳۴ درخت ۱۰۶B و والد دوم درخت ۱۶۵ یکی از دو درخت ۱۰۱ و ۱۰۶ بود. والد دوم درخت‌های ۱۳۶، ۱۳۷ و ۱۵۸ ممکن بود یکی از درخت‌های ۱۰۱B، ۱۰۲B ، ۱۰۳B ،۱۰۴B، ۱۰۵B، ۱۰۶B، ۱۰۷B، ۱۰۹B بوده باشد. والد دوم درخت‌های ۱۳۹ و ۱۶۴ یکی از درخت‌های ۱۰۱B، ۱۰۴B، ۱۰۶B و والد دوم درخت ۱۶۱ یکی از درخت‌های ۱۰۴ Bیا ۱۰۶B بودند.
ازآنجایی‌که ۱۴ درخت قطعاً و ۸ درخت احتمالاً فرزندان ۱۰۳ هستند، می‌توان ژنوتیپ والد۱۰۳B را بر اساس فرزندان و تلاقی با سایر والد‌ها به‌طور نسبی تعیین کرد. درصورتی‌که ژنوتیپ ۱۰۳B، AOOO (جدول ۳-۴) باشد و با گامت‌های تولیدشده از سایر والد‌ها تلاقی پیدا کند (جدول۵-۴) نسبت فنوتیپی ۳۳ بانددار به ۳ بدون باند (O:A) (جدول ۶-۴) خواهد بود و درصورتی‌که ژنوتیپ این والد AAOO باشد (جدول۵-۴) نسبت فنوتیپی ۱:۳۵ (جدول۴-۴) بدست می‌آید، حال‌آنکه ۸۴/۳۶درصد درخت‌های فرزندی در آغازگر MO9 باند‌دار هستند و ۱۶/۶۳درصد دارای آلل نول هستند که سبب می‌شود چنین نتیجه گرفت که ژنوتیپ این والد به نسبت ۳:۳۳ نزدیک‌تر می‌باشد و به‌احتمال‌زیاد ژنوتیپ ۱۰۳B ازنظر آلل ۲۶۱ آغازگر Mo9 به‌صورت AOOO باشد.
جدول ۴-۴ فراوانی ژنوتیپی حاصل از تلاقی والد ۱۰۳B (AAOO) با سایر والدها

OO₁₂/²

AO₁₂/⁵

AA₁₂/⁵

سایروالدها
۱۰۳B

AAOO4

AAAO10

AAAA10

AA₁₂/²

AOOO16

AAOO40

AAAO40

AO₁₂/⁸

OOOO4

AOOO10

AAOO10

OO₁₂/²

جدول ۵-۴ فراوانی ژنوتیپی و فنوتیپی حاصل از تلاقی والد ۱۰۳B (AAOO) با سایر والدها