«وَ نادى‏ نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْنی‏ مِنْ أَهْلی‏ وَ إِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْکَمُ الْحاکِمینَ قالَ یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ فَلا تَسْئَلْنِ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْجاهِلینَ قالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْئَلَکَ ما لَیْسَ لی‏ بِهِ عِلْمٌ وَ إِلاَّ تَغْفِرْ لی‏ وَ تَرْحَمْنی‏ أَکُنْ مِنَ الْخاسِرینَ» هود/ ۴۵-۴۷ ↑
«و شفاعت شفاعتگران آنها را سود نبخشد!» مدثر/ ۴۸ ↑
«پس وقتى ترس ابراهیم زایل شد و مژده [فرزنددار شدن‏] به او رسید، در باره قوم لوط با ما [به قصد شفاعت‏] چون و چرا مى‏کرد. زیرا ابراهیم، بردبار و نرمدل و بازگشت‏کننده [به سوى خدا] بود. اى ابراهیم! از این [چون و چرا] روى برتاب، که فرمان پروردگارت آمده و براى آنان عذابى که بى‏بازگشت است خواهد آمد.» هود/ ۷۴-۷۶ ↑
« پدرجان، شیطان را مپرست… [ابراهیم‏] گفت: «درود بر تو باد، به زودى از پروردگارم براى تو آمرزش مى‏خواهم، زیرا او همواره نسبت به من پرمهر بوده است» مریم/ ۴۴-۴۷ ↑
«و بر پدرم ببخشاى که او از گمراهان بود» شعراء/ ۸۶ ↑
«بر پیامبر و کسانى که ایمان آورده‏اند سزاوار نیست که براى مشرکان- پس از آنکه برایشان آشکار گردید که آنان اهل دوزخند- طلب آمرزش کنند، هر چند خویشاوند [آنان‏] باشند. و طلب آمرزش ابراهیم براى پدرش جز براى وعده‏اى که به او داده بود، نبود. و [لى‏] هنگامى که براى او روشن شد که وى دشمن خداست، از او بیزارى جست. راستى، ابراهیم، دلسوزى بردبار بود» توبه/ ۱۱۳-۱۱۴ ↑

«پروردگارا، روزى که حساب برپا مى‏شود، بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى» ابراهیم/۴۱ ↑
«آیا وقتى که یعقوب را مرگ فرا رسید، حاضر بودید؟ هنگامى که به پسران خود گفت: «پس از من، چه را خواهید پرستید؟» گفتند: «معبود تو، و معبود پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق- معبودى یگانه- را مى‏پرستیم و در برابر او تسلیم هستیم»» بقره/ ۱۳۳ ↑
«و آیین پدرانم، ابراهیم و اسحاق و یعقوب را پیروى نموده‏ام..» یوسف/ ۳۸ ↑
رک: طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۷، ص۱۶۱-۱۶۵ ↑
«پروردگارا، بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى که در سرایم درآید، و بر مردان و زنان باایمان ببخشاى، و جز بر هلاکت ستمگران میفزاى» نوح/ ۲۸ ↑
«پروردگارا، روزى که حساب برپا مى‏شود، بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى» ابراهیم/ ۴۱ ↑
«[موسى‏] گفت: «پروردگارا، من و برادرم را بیامرز و ما را در [پناه‏] رحمت خود درآور، و تو مهربانترین مهربانانى» أعراف/ ۱۵۱ ↑
رک: مفید، الفصول العشره، ص۵۳-۶۰؛ طوسی، الغیبه، ص۱۰۵-۱۰۶؛ طبرسی، إعلام‏الورى، ص۴۶۷-۴۶۸ ↑
رک: مفید، الفصول العشره، ص۶۱-۶۲؛ طوسی، الغیبه، ص۱۰۶-۱۰۷ ↑
ابن‏‏حجر، الصواعق المحرقه، ص ۱۶۶ ↑
آل عمران/ ۴۶ ↑
↑
مفید، الفصول المختاره، ص۳۱۸-۳۱۹ ↑
مفید، الإرشاد، ج‏۲، ص۳۳۹ ↑
مریم/ ۳۰ ↑
مفید، أوائل المقالات، ص۱۲۵ ↑
مریم/ ۲۹-۳۰ ↑
مریم/ ۱۲ ↑
مفید، الفصول المختاره، ص۳۱۵-۳۱۶ ↑
«..و شاهدى از خانواده آن زن شهادت داد: «اگر پیراهن او از جلو چاک خورده، زن راست گفته و او از دروغگویان است» یوسف/ ۲۶ ↑
رک: طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج‏۶، ص۱۲۶؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۵، ص۳۴۷؛ بیضاوی، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، ج‏۳، ص۱۶۱؛ نظام نیشابوری، تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، ج‏۴، ص۸۰؛ ابوحیان اندلسی، البحر المحیط فی التفسیر، ج‏۶، ص۲۶۱؛ ابن‌‏‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج‏۴، ص۳۲۸-۳۲۹؛ حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، ج‏۴، ص۲۴۰-۲۴۱ ↑
رک: ‏مفید، الفصول المختاره، ص۲۷۱-۲۸۲؛ همو، الإرشاد، ج‏۱، ص۳۰۵-۳۰۷ ↑
بقره/ ۳۰ ↑
نک: علی بن‏ولید، تاج العقائد، ص۶۹-۷۰ ↑
ابن‏بابویه، کمال الدین، ج۱، ص۲۰۷؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج۲۳، ص۶ ↑
کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۷۹ ↑
ابن‏بابویه، کمال الدین، ج۲، ص۴۸۴؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج۲، ص۸۸ ↑
« پس چون سختى [عذاب‏] ما را دیدند گفتند: «فقط به خدا ایمان آوردیم و بدانچه با او شریک مى‏گردانیدیم کافریم.» و [لى‏] هنگامى که عذاب ما را مشاهده کردند، دیگر ایمانشان براى آنها سودى نداد.» غافر/ ۸۴-۸۵ ↑
رک: ابن‏بابویه، کمال الدین، ج‏۱، ص۱۱-۱۲ ↑
همان، ج‏۱، ص۱۲-۱۳ ↑
برای مشاهده مشروح استلالهای دیگر وی: مفید، الفصول العشره، ص۵۳-۶۰ ↑
مفید، الفصول العشره، ص۷۷-۸۹ ↑
طوسی، الغیبه، ص۱۰۹-۱۱۲ ↑
ابن‏‏بابویه، کمال الدین، ج‏۱، ص۳۱۵-۳۱۶؛ طبرسی، إعلام‏الورى، ص۴۲۶-۴۲۷؛ طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۲۸۹-۲۹۰؛ اربلی، کشف‏الغمه، ج۲، ص۵۲۱-۵۲۲؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج۴۴، ص۱۹ ↑
ابن‏‏بابویه، علل الشرائع، ج‏۱، ص۲۱۱ ↑
همان، ج‏۱، ص۲۴۵-۲۴۶؛ ابن‏‏بابویه، کمال الدین، ج‏۲، ص۴۸۱-۴۸۲ ↑
کراجکی، کنزالفوائد، ج۱ ص۳۶۸-۳۷۰ ↑
سید مرتضی، تنزیه‏الأنبیاء(ع)، ص۱۸۴؛ کراجکی، کنزالفوائد، ج۱، ص۳۷۰؛ طوسی، الغیبه، ص۹۷؛ طبرسی، إعلام‏الورى، ص۴۶۷؛ قطب راوندی، الخرائج‏والجرائح، ج۲، ص۹۵۲؛ اربلی، کشف‏الغمه، ج۲، ص۵۳۶ ↑
«و از دورافتاده‏ترین [نقطه‏] شهر، مردى دوان دوان آمد [و] گفت: «اى موسى، سران قوم در باره تو مشورت مى‏کنند تا تو را بکشند. پس [از شهر] خارج شو. من جدّا از خیرخواهان توام.» موسى ترسان و نگران از آنجا بیرون رفت [در حالى که مى‏] گفت: «پروردگارا، مرا از گروه ستمکاران نجات بخش» قصص/ ۲۰-۲۱ ↑
«و [سرانجام‏] کار خود را کردى، و تو از ناسپاسانى.» گفت: «آن را هنگامى مرتکب شدم که از گمراهان بودم، و چون از شما ترسیدم، از شما گریختم، تا پروردگارم به من دانش بخشید و مرا از پیامبران قرار داد.» شعراء/ ۱۹-۲۱ ↑
مفید، الإرشاد، ج۲ ص۳۵-۳۶؛ امین، أعیان الشیعه، ج۱، ص۵۸۸؛ همو، لواعج الأشجان، ۳۱-۳۲ ↑
نعمانی، الغیبه، ص۱۷۴ ↑
نعمانی، الغیبه، ص۱۷۴؛ ابن‏‏بابویه، کمال الدین، ج‏۱، ص۳۲۸ ↑
نعمانی، الغیبه، ص۱۷۵ ↑
«گوینده‏اى از میان آنان گفت: «یوسف را مکشید. اگر کارى مى‏کنید، او را در نهانخانه چاه بیفکنید، تا برخى از مسافران او را برگیرند»» یوسف‏/ ۱۰ ↑
«پس وقتى او را بردند و همداستان شدند تا او را در نهانخانه چاه بگذارند [چنین کردند]. و به او وحى کردیم که قطعاً آنان را از این کارشان- در حالى که نمى‏دانند- با خبر خواهى کرد» یوسف‏/ ۱۵ ↑
افزون بر اینکه در دوران معاصر با توجه وقایع ناگواری چون تخریب قبور ائمه بقیع(ع) و دو مرتبه انفجار حرم مطهر امامین عسکریین(ع) که منزل و مولد امام عصر(ع) نیز بوده است به خوبی مؤید این مطلب است که هنوز مسلمانان در حفظ قبور مطهر ایشان از قوت لازم برخوردار نیستند چه برسد به حفظ امام عصر(ع) که با توجه به انگیزه‏های و کینه‏های بیشتر دشمنان سخت تر از حفظ قبور مطهر ایشان است. ↑