۷- فریب کاری
۸- شرارت
۹- میانجی‏گری
۱۰- مقابله آغازین
۱۱- عزیمت
۱۲- نخستین خویشکاری بخشنده
۱۳- واکنش قهرمان
۱۴- تدارک یا دریافت شیء جادو
۱۵- انتقال
۱۶- کشمکش
۱۷- داغ کردن، نشان گذاشتن
۱۸- پیروزی
۱۹- رفع مشکل (التیام بدبختی یا مصیبت یا کمبود)
۲۰- بازگشت
۲۱- تعقیب (دنبال کردن)
۲۲- رهایی
۲۳- رسیدن به ناشناختگی
۲۴- ادعاهای بی پایه
۲۵- کار دشوار
۲۶- حل مسأله (انجام کار دشوار)
۲۷- شناختن
۲۸- رسوایی
۲۹- تغییر شکل
۳۰- مجازات
۳۱- عروسی (پراپ، ۱۳۹۰: ۵۹-۱۳۵).
مسأله دیگری که پراپ بیان می‏کند، تبیین هفت دسته اصلی شخصیت‏های قصه‏های پریان است؛ که به صورت ثابت در همه‏ی این قصه‏ها تکرار می‏شود:
قهرمان اصلی یا جستجوگر ^[۸]
شریر^[۹]
بخشنده^[۱۰]
اعزام کننده^[۱۱]
یاری دهنده^[۱۲]
شخص مورد جست و جو^[۱۳]
قهرمان قلابی^[۱۴] (همان : ۱۶۱-۱۶۲).
الگوی بررسی پراپ پایه‏ای شد برای تحلیل و شناخت قصه‏ها و داستان‏ها؛ و بسیاری از پژوهشگران در بررسی بسیاری حکایات و داستان‏ها از آن بهره گرفتند.

در قصه‏ها به افراد متنوعی از اقشار مختلف جامعه برمی‏خوریم. در واقع هر انسانی با خواندن قصه‏هایی از آن شخصیت در ذهن خود تداعی می‏کند. هدف نهایی بسیاری از قصه‏ها، شناخت یا کمال انسان است، بنابراین شخصیت‏پردازی را می‏توان یکی از عناصر بنیادی و سازنده‏ی قصه دانست. بعضی از طرح‏ها با شخصیت‏های داستان شکل‏ می‏گیرند و وقتی در قصه‏ای تیپ و شخصیت خاصی مد نظر باشد به نوعی عوامل دیگر قصه نیز خواننده را به همان سمت و سو می‏برد. در واقع در همه قصه‏ها، مطلبی یا هدفی مدنظر نویسنده است که به کمک اعمال شخصیت‏های داستانی برای خواننده ترسیم می‏کند و در حقیقت آموزش یک اصل اخلاقی و انسانی در ورای ظاهر هر قصه‏ای وجود دارد.
«هر گروه از شخصیت‏ها به شکل خاصی در قصه ظاهر می‏شوند، و هر گروه از وسایل و راه‏های معینی برای وارد کردن شخصیتی به جریان عملیات قصه استفاده می‏کنند» (پراپ، ۱۳۹۲: ۱۶۹).
فصل سوم
شرح حال شاعر،
آثار و سبک

3. 3. شرح حال شاعر، آثار و سبک

۳-۱٫ زندگی‏نامه سلمان ساوجی
تذکره نویسان، نام وی را «سلمان» و لقبش را «جمال‏الدین» و تخلص وی را به نام خود او یعنی «سلمان» ذکر کرده‏اند و در این مورد اختلافی بین تذکره نویسان نیست.
ولادت وی در اوایل قرن هشتم و در حدود سال ۷۰۹ در ساوه اتفاق افتاده است. دلیل این ادعا این است که سلمان در مثنوی فراق‏نامه که می‏باید حدوداً در سال ۷۷۰ هجری سروده باشد، به شصت و یک سالگی خود اشاره کرده و می‏گوید: