این توصیه شامل دو بخش اساسی باشد.
۸-۴-۱-۱- تربیت مربیان جهت آموزش ارزش ها:
این بخش از وظیفه آموزش و پرورش نیز خود شامل دو زیر مجموعه می باشد:
الف) برگزاری دوره های ضمن خدمت برای کلیه دست اندرکاران امر تربیت در آموزش و پرورش در جهت آموزش ارزش ها وآ موزش چگونگی انتقال آن ها به متربیان به صورت تلفیقی با سایر دروس و هماهنگ و هم راستا با آن ها

ب) تربیت اختصاصی جمعی از دست اندرکاران تربیتی به عنوان مربیان اختصاصی آموزش ارزش ها به منظور دستیابی به دو هدف: هدف اول عبارت است از آموزش ارزش ها به صورت کاملا اختصاصی؛ مشروط به این که این کلاس ها به گونه ای کاملاً مفرح و شاد ارائه گردند تا مانع از دلزدگی متربیان گشته و به گونه ای باشند که متربیان با نهایت رغبت و تمایل در کلاس درس حاضر شوند.
هدف دوم از تربیت اختصاصی جمعی از دست اندرکاران تربیتی به عنوان مربیان اختصاصی آموزش ارزش ها این است که، سایر معلمان ومربیان که به آموزش درس های دیگر مشغول هستند ،بتوانند در هنگام آموزش تلفیقی و غیر مستقیم و در صورت بروز مشکلاتی در این زمینه به آن ها مراجعه نموده و ابهامات و اشکالات احتمالی خود را بر طرف و حل و فصل نمایند.
در این مورد توجه به چند نکته حائز اهمیت است که عبارتند از: ۱-نکته بسیارمهم و قابل توجه در امر آموزش مربیان اختصاصی جهت آموزش ارزش ها این است که آموزش و پرورش بایستی مربیانی را پرورش دهد که حقیقتاً خود نمونه ی بارز ارزش های تحقق یافته و نهادینه شده باشند، برای این امر بایستی دست به انتخاب زد بدین گونه که مناطق آموزش و پرورش، با شناخت افراد لایق و معرفی آن ها و اطمینان از تمایلشان به آموزش این دوره، آن ها را به وزارت آموزش و پرورش معرفی نمایند تا ترتیب آموزش آن ها داده شود.۲- نکته مهم دیگر این است که هیچ گونه وعده ی ترفیع یا پاداش اضافی و اضافه حقوق نباید به این افراد داده شود تا حقیقتاً کسانی که تمایل درونی و جدی به این امر دارند داوطلب شده و به طمع اضافه حقوق و یا پاداش مادی اعلام آمادگی ننمایند و آمادگی آن ها صرفاً جهت رضای خدا و تحقق ارزش های والای انسانی باشد.۳- و نکته آخر این که برای تربیت این گونه مربیان حتما از اساتید مطرح وزبده استفاده شود.
۸-۴-۱-۲- تدارک برنامه ای جهت شروع آموزش رسمی ارزش ها از سنین قبل از دبستان و دبستان به کودکان:
آموزش در این سنین از این جهت اهمیت دارد که قابلیت آموزش و جذبِ کودکان در این سن بسیار بالاست به گونه ای که در اکثر موارد، حرف های مربی خویش را بر حرف های پدر و مادر و اطرافیان ترجیح می دهند؛ لذا صرف هزینه و تلاش در جهت شروع برنامه ی آموزش هماهنگ و سراسری از این سن، مناسب ترین برنامه ای است که کمتر به هدر رفتن وقت و هزینه منجر خواهد شد.
۸-۴-۲- توصیه به سازمان صدا و سیما:
برای آموزش ارزش ها در درجه ی اول بایستی به آموزش والدین پرداخته شود و سپس به آموزش فرزندان آن ها اقدام گردد و سازمان صدا و سیما یک مدرسه همگانی می باشد، که می تواند هر دوی آن ها را به طور هماهنگ آموزش دهد. این آموزش بایستی حتماً با تهیه ی برنامه های پر محتوایی صورت گیرد که زیر نظر کارشناسان برجسته علمی و مذهبی تدارک دیده شده باشند وگر نه ، نه تنها ثمر ساز نخواهد بود، بلکه آسیب های جدی بیشتری را به پیکره ی اجتماع و نسل جوان وارد می کند.
۸-۴-۳-توصیه به محققان :انجام تحقیقاتی وسیع تر، در راستای تحقیق حاضر منجر به تکمیل برنامه ی آموزش ارزش هامی گردد؛لذا تلاش در جهت انجام تحقیقاتی در زمینه ی سن دقیق ومناسب جهت به کارگیری هر یک از روش های اصلی یا فرعی ارائه شده در این تحقیق،به پژوهشگران و محققان توصیه می گردد.
۸-۵٫محدودیت ها:
محدودیت های تحقیق حاضر عبارتند از:
- کمبود شدید منابع فارسی مرتبط با موضوع ،جهت انجام تحقیق
- دسترسی محدود به متون خارجی مورد نیاز جهت ترجمه و استفاده در تحقیق
- کمبود پیشینه ی تحقیق، به دلیل بدیع بودن موضوع تحقیق حاضر
منابع و ماخذ
منابع فارسی:
قرآن کریم.(۱۳۸۷).ترجمه محمد رضا صفوی.قم:معارف.
نهج البلاغه.(۱۳۸۷).ترجمه محمد دشتی. قم: جمال.
صحیفه کامله سجادیه.(۱۳۴۸) ترجمه جواد، فاضل.. تهران: امیرکبیر.
آخوندی ، علی اکبر.(۱۳۸۴). الگوهای رفتاری امام علی (ع). قم: جباری.
آذربایجانی ، مسعود ؛ موسوی اصل ، مهدی.(۱۳۸۷). درآمدی بر روانشناسی ودین. تـهران:
سمت.
آقازاده ، محرم ؛ احدیان ، محمد .( ۱۳۷۷ ) . راهنمای عملی برنامه ریزی درس . تهران :
نوپردازان(پیوند) .
ابراهیمی ، علی .(۱۳۷۷). برنامه ریزی درسی (راهبردهای نوین). تهران : فکر نو .
ابریشمی ، احمد.(۱۳۷۷). مثل شناسی و مثل نگاری. تهران: زیور.
الهی،بهرام.(۱۳۸۰).اخلاق اصیل.چاپ پنجم .تهران:جیهون.
احمدی ، احمد .(۱۳۶۴). اصول و روش های تربیت در اسلام. اصفهان: واحـد فـوق برنامـه
پخش فرهنگی دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی اصفهان.
احمدی ، احمـد.(۱۳۸۰). اصـول و روش های تربیـت در اسلام. چاپ چهارم. اصفـهان:
دانشگاه اصفهان.
احمدی ، احمد.(۱۳۸۲).روانشناسی نوجوانان و جوانان شامل ویژگی های رفتاری،
تحصیلی،شغلی،بزهکاری و اعتیاد. اصفهان: مشعل.
اسپادک ، برناد.(۱۳۶۶). آموزش در دوران کودکی. ترجمه محمد حسین نظری نژاد.مشهد:
آستان قدس رضوی.
اسماعیلی یزدی ، عباس.(۱۳۸۱). فرهنگ تربیت. قم: دلیل ما.
اسماعیلی یزدی ، عباس.(۱۳۸۵). فرهنگ اخلاق. چاپ دوم. قم: مسجد مقدس جمکران.
اعتصامی ، پروین.(۱۳۸۹). دیوان پروین اعتصامی. قم: آل طه.
اکبری ، محمود.(۱۳۸۸). مذهب گرایی و مذهب گریزی جوانان. قم: فتیان.