از خون که جز حماسه خونین نمی سرود
و از غرور، غروری که هیچگاه
خود را چنین حقیر نمی زیست
«دیدار در شب»
۳-۱۳-۷ سجع (آن است که کلمات آخر قافیه ها ،در وزن یا حرف روی هردو موافق باشند)(همان ،۳۹)
قافیه (که زیاد از آن استفاده نمی کند) در حقیقت نوعی سجع است:
که جنبش نهانی شب می ربودشان
و بر تمام پهنه شب می گشودشان
«دیدار در شب»
در یکدگر گریسته بودیم
در یکدگر تمام لحظه بی اعتبار وحدت را
دیوانه وار زیسته بودیم
«وصل»
۳-۱۳-۸ استعاره(استعاره عبارت است از آنکه ،یکی از دو طرف تشبیه را ذکر و طرف دیگر را اراده کرده باشند)(همان ۱۶۴ )
کدام قله، کدام اوج؟
مگر تمامی این ره های پیچاپیچ
در آن دهان سرد مکنده
به نقطه تلافی و پایان نمی رسند؟
«وهم سبز»
«دهان سرد مکنده» استعاره مصرحه مطلقه از گور است.
چشمم به روی هرچه می لغزید
آ ن را چوشیر تازه می نوشید
«آن روزها»
لغزیدن استعاره تبعیه از نگاه های سریع و تند است.
۳-۱۳-۹ تشبیه (آن است که چیزی را به چیزی در صفتی مانند کنند).(همان ۱۵۱)
تشبیه در شعر فروغ تشخصی چشمگیر دارد. همه با وجه شبه هائی تازه و بکر و رویا انگیز، مخصوصا آنجا که علی رغم تئوری تشبیه، محسوس را به معقول تشبیه می کند:
من مثل حس گمشدگی وحشت آورم
«دیدار در شب»
من= مشبه محسوس و معقول
حس گمشدگی =مشبه معقول
وحشت آور بودن= وجه شبه
چون مشبه به معقول است، وجه شبه را ذکر کرده است (تشبیه مفصل)
۳-۱۳-۱۰ کنایه (در لغت به معنای پوشیده سخن گفتن است، در اصطلاح به سخنی که دارای دو معنی قریب و بعید باشد ، و این دو معنی لازم وملزوم یکدیگر باشند).(همان ۱۶۷ )
در سرزمین شعر و گل و بلبل
موهبتی است زیستن
«ای مرز پرگهر»
سرزمین شعر و گل و بلبل کنایه از موصوف و از نوع ایماء است: ایران
۳-۱۴ سمبولیسم فروغ
فروغ خیلی زودتر از معمول به جرگه‌ی شاعران حرفه ای پیوست و سریع تر از دیگران به نقطه‌ی اوج رسید. او از خامی و صراحت زبانی دوران اولیه‌ی شاعری خود با شتاب فاصله گرفت و به سمبولیسمی ویژه دست یافت.
سمبولیسم فرخ زاد با نام اشیاء و امور عادی شکل پذیرفته و می تواند دنیای حسی و واقعی، در عین حال شاعرانه را در برابر خواننده‌ی او قرار دهد. احساسات پررنگ زنانه به زبان فرخ زاد، قوتی و نیز صمیمیت و گیرایی غریبی بخشیده که این امر، تاثیر قوی و زود هنگام شعر او را بر خوانندگانش تسهیل ساخت. شعر فرخ زاد را می توان یکی از نتایج آموزه های شعری نیما یوشیج به حساب آورد. خود گفنه است:"نیما برای من آغازی بود. نیما شاعری بود که من در شعرش، برای اولین بار یک فضای فکری دیدم و یک جور کمال انسانی…ازاو یاد گرفتم چطور نگاه کنم…خواستم وسعت نگاه او را داشته باشم، اما در پنجره‌ی خود نشسته باشم “(باقی نژاد،۱۳۸۷: ۱۵۵)

۳-۱۵ سالشمار زندگی فروغ
سالشمارزندگی فروغ
۱۳۱۳ فروغ در دی ماه این سال در تهران به دنیاآمد، او فرزند «سرهنگ محمد فرخزاد» و «توران وزیری تبار» بود
۱۳۳۰ با «شاپور پرویز» ازواج کرد
۱۳۳۱ انتشار «اسیر» نخستین مجموعه شاعرانه های وی
۱۳۳۲ «کامیار» تنها فرزندش به دنیا آمد
۱۳۳۳ جدایی از همسر
۱۳۳۵ انتشار «دیوار» دومین مجموعه وی
۱۳۳۶ انتشار «عصیان» سومین مجموعه وی