PA
۱۴۱۸/۱
۵۹
۱۳۹۶/۱
۵۷
نتیجه آنکه اتصال و الحاق گروه نفتالن به ساختار پلیآمیدها و پلیایمیدها پایداری حرارتی را بالا میبرد و باعث کاهش دمای تبدیل شیشهای شده و فرایندپذیری و پایداری حرارتی پلیمر را نسبت به ساختار صلب و سخت تغییر ناپذیر افزایش میدهند در نتیجه پلیمرهای بدست آمده دارای خواصی چون فرایند پذیری بهتر و پایداری حرارتی بالا هستند و به عنوان پلاستیکهای مهندسی کاربرد دارند.
پلیمرهای دارای قابلیت نشر پرتو با زنجیره های اصلی محکم، در ابزارهای الکترونیکی و فوتوالکترونیکی بسیار مورد توجه علمی وصنعتی قرار گرفتهاند ]۲۴ .[در بین این پلیمرها که تا به حال گزارش شدهاند، پلی فلورن و مشتقات آن به خاطر خواص منحصر به فردی مانند مقاومت گرمایی، فرایندپذیری آسان، بازده فتولومینسانس بالا به عنوان پلیمرهای امیدوار کنندهای پدیدار شدهاند ]۲۴,۷۲,۷۳,۱۰۶[. اما مسالهای که در مواجه با پلی فلورنها و مشتقات آنها مورد توجه میباشد تمایل رشته های پلیمری به فشردگیها و تراکمهای ناخواسته، اطفاء فلورسانس و موارد ناخواسته دیگر در حین فرایند بازپخت و یا عبور جریان میباشد ]۹۳-۸۹[. برای غلبه بر این مشکل تدابیری اندیشیده شد. از جمله آنها میتوان الحاق گروه های باینفتیل را به عنوان دندریتهای آویزان در رشته پلیفلورن نام برد ]۴۱,۹۹[.
PU و همکارانش دریافتند که الحاق گروه های بای نفتیل نامسطح و پیچخورده به رشته اصلی پلیمر میتواند طول رشته مزدوج را افزایش دهد و فشردگی و تراکم رشته های پلیمری را بهبود بخشد]۷۷,۷۹[. این امر باعث بهبود بازده فلورسانس میشود. پیرامون این موضوع درکاری که توسط جمعی از پژوهشگران صورت گرفت اتصال واحدهای بای نفتیل به زنجیره پلی فلورن مورد بررسی قرار گرفت ]۱۱۲[.(شکل۱-۱۹)
شکل ۱-۱۹- ساختار کلی پلیفلورنها
پلی فلورنهای P1-P5 ساخته شدند (شکل۱-۲۰) و خواص گرمایی، کایرالیته و TGAو Tg آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. جدول۱-۸ جرم ملکولی، چرخش نوری و خواص گرمایی پلیمرهای بدست آمده را نشان میدهد. در شکل ۱-۲۱ منحنی TGA پلیمرهای سنتز شده دیده میشود و در شکل ۱-۲۲ طیف ۱HNMR و ساختار پلیفلورنهای P1-P5 سنتز شده نشان داده شده است.
شکل ۱-۲۰-مکانیسم سنتز کوپلیمرها
انتظار میرود رشته های پلیمری ایجاد شده دارای مزیتهای زیر باشند.
الف) پلیفلورنهای جدید حاوی دندریتهای باینفتیل به دو دلیل ۱- ازدحام فضایی ۲- ساختارپیچخورده نامسطح باعث میشوند که کریستاله شدن وفشردگی زنجیره های پلیفلورن خود به خود بهبود یابد و حالت نرمال پیدا کند در واقع ساختار حجیم باینفتیل از فشردگیها و تراکمهای ناخواسته جلوگیری میکند. ب) اتصال دندریتهای باینفتیل به زنجیره اصلی پلیفلورن به راحتی توسط آلکیله شدن گروه هیدروکسیل در واحدهای باینفتیل صورت میگیرد. ج) به دلیل حجیم بودن واحدهای باینفتیل مقادیر کمی از این واحدها نیاز است تا اهداف مورد نظر تامین گردد.
جدول۱-۷- خواص گرمایی و جرم ملکولی پلیفلورنها
پلیمرها
Td(ºC)
Tg(ºC)
P1
۳۶۴
۱۲۵
۲۰/۷
۳۰/۵
P2
۳۴۳
۱۰۷
۳۰/۳
۳۰/۲
P3
۳۴۰
۷۹
۲۰/۵
۴۰/۳
[یکشنبه 1400-08-16] [ 03:19:00 ق.ظ ]
|