ﺑﺮﺧﯽ از ﺗﺤﻠﯿﻞﮔﺮان ﮔﺴﺘﺮش ﺟﺎﯾﮕﺎه ﭼﯿﻦ در آﺳﯿﺎ را ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﭘﺮوژهای ﻣﯽﻧﮕﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ رﻫﺒﺮان ﭼﯿﻨﯽ ﺑﺮای ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ آﺳﯿﺎ و ﺗﺤﺖ ﺷﻌﺎع ﻗﺮار دادن ﺟﺎﯾﮕﺎه اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ دﺳﺘﻪ از ﺗﺤﻠﯿﻞ-ﮔﺮان ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺗﻼشﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪای اﺧﯿﺮ ﭼﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﯾﺎ ﻣﺘﺤﺪﯾﻦ ﻧﺰدﯾﮏ آن( ﻧﻈﯿﺮ ژاﭘﻦ)، و ﯾﺎ ﺗﻼش ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﺷﮑﺎف ﻣﯿﺎن اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺘﺤﺪاﻧﺶ (ﻧﻈﯿﺮاﺳﺘﺮاﻟﯿﺎ )در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﭼﯿﻦ، و ﯾﺎ ﻋﻀﻮﯾﺖ ﭼﯿﻦ در ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﮑﺎری ﺷﺎﻧﮕﻬﺎی اﺳﺘﻨﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﮔﺴﺘﺮش ﺗﻮان ﻧﻈﺎﻣﯽ ﭼﯿﻦ در آﺳﯿﺎ ﻧﯿﺰ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ (Sutter,2010)از ﻣﻮارد ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﯾﻦ دﺳﺘﻪ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮔﺮان ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .
دﯾﺪﮔﺎﻫﯽ ﻣﺘﻌﺎدﻟﺘﺮ، ارﺗﻘﺎء ﺟﺎﯾﮕﺎه ﭼﯿﻦ در آﺳﯿﺎ را درﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﺛﺒﺎت ﻣﻨﻄﻘﻪای، ارﺗﻘﺎء ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﭼﯿﻦ وﺣﺼﻮل اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﻋﺪم اﺋﺘﻼف ﻫﻤﺎﺳﯿﮕﺎن ﭼﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ آن ودر راﺳﺘﺎی ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺗﺎﯾﻮان، ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. دﯾﺪﮔﺎه ﻓﻮق ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ و رﻓﺘﺎر ﭼﯿﻦ در ﻣﻨﻄﻘﮥ آﺳﯿﺎ را ﻫﺪف ﮔﯿﺮی ﺷﺪه ﻋﻠﯿﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ، ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد
(Ibid).ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬاری ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ آﻧﺮا ﻫﻢ اﻧﮑﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ
ﻧﮕﺎه اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﭼﯿﻦ در آﺳﯿﺎ در دورهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده اﺳﺖ . ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ، دﯾﺪﮔﺎه ﺳﻮﻣﯽ ﻣﻮﺿﻊﮔﯿﺮی ﭼﯿﻦ و اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را درﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻨﻄﻘﮥ آﺳﯿﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ. اﯾﻦ دﯾﺪﮔﺎه ﺿﻤﻦ ﭘﺬﯾﺮش ارﺗﻘﺎء ﺟﺎﯾﮕﺎه ﭼﯿﻦ در آﺳﯿﺎ و اﻫﻤﯿﺖ آن،ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺳﻮد را از ﻫﻤﮑﺎری ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ وﺗﺸﺮﯾﮏ ﻣﺴﺎﻋﯽ ﮔﺴﺘﺮده ﺑﺎ ﭼﯿﻦ ﺑﻪ دﺳﺖ آورد. ﮔﺴﺘﺮش رواﺑﻂ دو ﮐﺸﻮر وﭘﺬﯾﺮش ﻣﻨﺎﻓﻊ ﭼﯿﻦ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﺗﺸﻮﯾﻖ ﭼﯿﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ از ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد در آﺳﯿﺎ ﻣﺆﺛﺮ واﻗﻊ ﺷﻮد، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﮐﻪ ﺿﺮری ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮔﺴﺘﺮده آﻣﺮﯾﮑﺎ در آﺳﯿﺎ ﻧﮕﺮدد. ﺣﺎﮐﻢ ﮔﺸﺘﻦ اﯾﻦ دﯾﮕﺎه ﺑﺮ رواﺑﻂ دوﮐﺸﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮﺑﻪ ﻫﻤﮑﺎری
(Ibid).ﻃﺮﻓﯿﻦ در ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪای ازﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﻀﻞ ﻫﺴﺘﻪای ﮐﺮه ﺷﻤﺎﻟﯽ ﮔﺮدد
ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی:
اﻣﺮوزه ﺟﻮاﻣﻊ و اﻗﺘﺼﺎدﻫﺎ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ در ﺣﺎل ادﻏﺎم ﺷﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ادﻏﺎﻣﺎت و ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽﻫﺎ، ﻣﺘﺄﺛﺮ از اﻧﻘﻼب در ﻋﺮﺻﮥ ارﺗﺒﺎﻃﺎت، ﮐﺎﻫﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ، ﮐﺎﻫﺶ، ﺣﺬف و ﯾﺎ ﻫﻤﺴﺎن ﺳﺎزی ﺗﻌﺮﻓﻪﻫﺎی ﺗﺠﺎری، اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﺮﯾﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و ﺗﻘﺎﺿﺎی روزاﻓﺰون ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. وﺟﻪ ﻣﺴﻠﻂ و ﻏﺎﻟﺐ اﻗﺘﺼﺎد در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن ﺑﮕﻮﻧﻪاﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺴﺘﺮش و ﺗﻌﻤﻖ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ در ﻣﯿﺎن ﺟﻮاﻣﻊ و دوﻟﺖﻫﺎ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﯽﺷﻮد.
ﺣﻀﻮر دﻧﮓ ﺷﯿﺎﺋﻮﭘﻨﯿﮓ در رأس ﻫﺮم ﻗﺪرت ﭼﯿﻦ و ﭘﯿﮕﯿﺮی ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ اﺻﻼﺣﺎت اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻮل در ﻧﮕﺮش ﭼﯿﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون ﮔﺮدﯾﺪ. در اﯾﻦ دوران ﭼﯿﻦ ﺿﻤﻦ ﻓﻬﻢ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن، از ﺑﺎز ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻈﺎم ﺑﯿﻦ-اﻟﻤﻠﻠﯽ دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪه و ﺳﻮدای ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاری ﻧﻈﻤﯽ ﺟﺪﯾﺪ در اﻗﺘﺼﺎد و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎور ﭘﺎﯾﻪ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻌﮥ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺰﯾﻨﮥ ﭘﯿﺶ روی ﭼﯿﻦ، ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و رﻓﻊ ﻣﺸﮑﻼت داﺧﻠﯽ ﺟﺰ در ﻣﺘﻦ و ﺑﻄﻦ ﺟﻬﺎن و ﺑﺮﺧﻮرداری از اﺗﺼﺎﻻت ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﺎ اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻬﺎﻧﯽ، اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
آﻏﺎز اﺻﻼﺣﺎت اﻗﺘﺼﺎدی در ۱۹۷۸ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺎﯾﯽ دروازهﻫﺎی ﭼﯿﻦ ﺷﺪ. در اﯾﻦ زﻣﺎن ﭼﯿﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭘﯽ-
ﺑﺮد ﮐﻪ روﺷﻦ ﻧﻤﻮدن ﻣﻮﺗﻮر ﺗﻮﺳﻌﮥ اﻗﺘﺼﺎدی ﭼﯿﻦ و ﺑﻬﺒﻮد اوﺿﺎع ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎن داﺧﻠﯽ، ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﺧﻮدﮐﻔﺎﯾﯽ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﯿﺴﺮ ﻧﻤﯽﮔﺮدد، ﺑﻠﮑﻪ ﭼﯿﻦ ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻠﺖﻫﺎ ﮔﺴﺘﺮش دﻫﺪ. اﺗﺨﺎذ ﺳﯿﺎﺳﺖ درﻫﺎی ﺑﺎز و ﺗﻼش ﺑﺮای ﺟﺬب ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮔﺴﺘﺮش ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﮐﺴﺐ رﺗﺒﮥ ﺳﻮم در ﻣﯿﺰان ﻣﺒﺎدﻻت ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و رﺗﺒﮥ دوم در ﺟﺬب ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺸﺎن از ﺑﻬﺮه-ﻣﻨﺪی ﺣﺪاﮐﺜﺮی ﭼﯿﻦ از ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن اﻗﺘﺼﺎد و ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ، ﯾﻌﻨﯽ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ دارد.
در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ و ﻗﺪرتﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد، ﺑﻮﯾﮋه اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﯿﺰ، ﮐﺸﻮر ﭼﯿﻦ ﻣﺸﯽ “اﻋﺘﺪال” را در ﻋﺮﺻﮥ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﭘﺲ از دوران اﺻﻼﺣﺎت، ﺳﺮﻟﻮﺣﮥ ﻋﻤﻞ ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺮار داده اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻋﺘﺪال ﻧﺘﺎﯾﺞ
دﯾﭙﻠﻤﺎﺗﯿﮏ و ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ را ﺑﺮای ﮐﺸﻮر ﺑﻬﻤﺮاه داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. از ﯾﮏ ﺳﻮ ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮﻃﻠﺒﯽ ﺑﺮ آﻣﺪه از ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﭼﯿﻦ، ﻧﻘﺸﯽ ﺑﺎرزﺗﺮ در ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ را ﺑﺮای ﭼﯿﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻗﺪرتﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ، ﻃﻠﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ و از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ(اﺑﺮﻗﺪرﺗﯽ آﻣﺮﯾﮑﺎ)، ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎی ﮔﺴﺘﺮدهای را ﺑﺮ ﭼﯿﻦ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﭼﯿﻦ ﺳﻌﯽ در اﯾﺠﺎد ” دﯾﺎﻟﮑﺘﯿﮑﯽ ﭘﻮﯾﺎ ﻣﯿﺎن رﻗﺎﺑﺖ و ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ” در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺎﯾﺮ واﺣﺪﻫﺎی ﻧﻈﺎم ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ دارد. اﺻﻄﻼح “ﮐﻮﺑﯿﺪن و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﺪن ^۶۴“ﺑﺮای ﺗﺸﺮﯾﺢ روﯾﮥ ﻓﻮق ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺣﺰب ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ:
” “ﮐﻮﺑﯿﺪن و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ” ﺷﺪن در اﺻﻞ اﺻﻄﻼﺣﯽ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ اﺳﺖ، اﻣﺎ در رواﺑﻂ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺑﺮد دارد…ﻣﻨﺎزﻋﻪ ، ﻫﻤﻮاره وﺟﻮد دارد اﻣﺎ اﯾﻦ ﻟﺰوﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺣﺬف ﯾﮏ ﻃﺮف و ﺑﻘﺎی ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ. در اﮐﺜﺮ ﻣﻮارد ﻃﺮﻓﯿﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺬاﮐﺮه و ﭼﺎﻧﻪزﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ. اﯾﻦ ﺑﺎزی ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺘﯿﺠﮥ ﺑﺮد-ﺑﺮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﯾﺎ ﯾﮏ ﻃﺮف ﺳﻮد ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ..ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﺸﻮر ﻣﺎ در ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺎ ﺗﻌﺎرﺿﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻫﺪف ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮد ﻣﻄﻠﻖ و ﺷﮑﺴﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﺸﻤﮑﺶﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﮔﺴﺘﺮده و ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮔﺮدد. ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ اﻋﺘﺪال در ﭘﯿﺸﺒﺮد ﻣﺴﺎﺋﻞ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ و ﺗﺪوﯾﻦ اﺻﻮل و ارزشﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﺎ اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮی ﻻزم، ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ذﯾﻞ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﭘﯿﺶ روﯾﻢ.
(Keith,2005: 4-5).اﯾﻦ روﯾﻪ در آﯾﻨﺪه رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ.”
Grinding and Fitting -^١
ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ:
ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﭘﯿﺶ روی ﭼﯿﻦ؛
ﻣﺤﺬورات داﺧﻠﯽ، ﻣﺤﺬورات ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ
ﻣﻘﺪﻣﻪ
رﺷﺪ ﻓﺰاﯾﻨﺪه اﻗﺘﺼﺎد ﭼﯿﻦ ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺰﯾﺖﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ اﺳﺖ، ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﻣﻌﻀﻼت و ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ زﯾﺎدی ﺑﺮ ﻣﺮدم و ﺟﺎﻣﻌﮥ ﭼﯿﻦ داﺷﺘﻪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺮدﯾﺪﻫﺎ را در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﮐﻪ آﯾﺎ ﭼﯿﻦ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ارﺗﻘﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ را دارد اﻓﺰاﯾﺶ داده اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻓﺼﻞ ﺗﻼش ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﺿﻤﻦ ﺑﺮ ﺷﻤﺮدن ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﻌﻀﻼت ﻓﺮاروی ﭼﯿﻦ در ﻋﺮﺻﮥ داﺧﻠﯽ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی رﺷﺪ ﺳﺮﯾﻊ اﻗﺘﺼﺎدی اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﺎن ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﻦ در ﻋﺮﺻﻪ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺎ ان روﺑﺮو ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻮاﻧﻊ ﻓﺮاروی اﯾﻦ ﮐﺸﻮر در زﻣﯿﻨﻪ ارﺗﻘﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻗﺪرت و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی اﯾﻦ ﮐﺸﻮر را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﻢ.
(۱-۵ ﻣﺸﮑﻼت و ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی داﺧﻠﯽ
(۱-۱-۵ﺳﺎﺧﺘﺎر اﻗﺘﺼﺎدی (۱-۱-۱-۵ﺷﮑﺎف ﺷﻬﺮ و روﺳﺘﺎ و ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی
ﺷﻬﺮ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﯾﮏ ﻧﻮع روش زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﻗﺎﻣﺖ در ﯾﮏ ﻣﺤﻞ ﺧﺎص اﺳﺖ. ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ وﯾﮋه از دﻫﻪ ۱۹۷۰ ﻣﯿﻼدی ﺑﺴﻂ ﯾﺎﻓﺖ و ﻣﺎﻫﯿﺖ وﺟﻮدی آن ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ و ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎ و ﺳﺒﮏﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ و ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی اﯾﺠﺎد ﺷﺪه در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ و اﺳﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ ﺑﻨﯿﺎدﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻬﺮی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺎﻟﺶ ﺳﺮﭘﻨﺎه ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ، و ﭼﺎﻟﺶ ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﺟﻤﻌﯿﺖ روز ). در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ دﯾﻮﯾﺪ ﻫﺎروی ﺟﻐﺮاﻓﯽدان ﻣﻌﺮوف، ﺗﻮﺳﻌﻪ و beal,2000اﻓﺰون ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﺷﻬﺮی ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮدد ( ﮔﺴﺘﺮش ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﺷﻬﺮی در ﺣﻮزه ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮔﺴﺘﺮش ﺳﺮﻣﺎﯾﻪداری و ﺷﯿﻮه ﻫﺎی ﻣﺪرن زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺮاه ﻣﯽ داﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه او ﮔﺴﺘﺮش ﺳﺮﻣﺎﯾﻪداری، ﺷﯿﻮهﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻬﺮی را دﭼﺎر دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ اﺳﺎﺳﯽ ﮐﺮده و ﮐﻤﺒﻮد ﻓﻀﺎ، اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﮐﻪ از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی آن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ،
. ﺑﺮ اﺳﺎس دﯾﺪﮔﺎﻫﯽ دﯾﮕﺮ، ﺑﻪ (Harvey, 2008)ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺷﻬﺮی را ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ وﺟﻮد آﻣﺪن ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی ذﮐﺮ ﺷﺪه در ﺣﻮزه ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﮥ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد؛ ﻫﺎل ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ در
ﺳﺎﺧﺖ ﯾﮏ ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی ﺑﺴﯿﺎری از اﻓﺮاد دﺧﯿﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ، از ﻣﻌﻤﺎران، ﻃﺮاﺣﺎن و ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاران و ﮐﺎرﮔﺮان ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ. ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه او ﻋﻠﻞ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﻋﺪم ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﯿﺮی
(Hall, 2006: 15)دﻗﯿﻖ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی اﯾﻦ ﮔﺮوهﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮدد.
از ﺳﺎل ۱۹۷۸ ﭼﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ آﻣﺎر ﻣﻬﺎﺟﺮت از روﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ را در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾﺦ ﺟﻬﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻬﺮی آن در ﺳﺎلﻫﺎی ﭘﺲ از اﺻﻼﺣﺎت، ﺣﺪودا دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪه و از %۱۸ ﮐﻞ ﺟﻤﻌﯿﺖ در ﺳﺎل ۱۹۷۸ ﺑﻪ %۳۶ در

ﻧﯿﺸﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮﯾﻊ ﻗﺮار دارد. ﺑﻪ ﻣﻮازات ﺣﺮﮐﺖ ﭼﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺎزارﻣﺤﻮر، ﺷﻬﺮ ﻫﺎی ﭼﯿﻨﯽ ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ. اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﻤﻌﯿﺖ و ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﭼﯿﻦ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﻧﺎﻣﺘﺠﺎﻧﺲ ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺷﻬﺮ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮاﺗﯽ ﺑﺮ ﻣﺤﯿﻂ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﭼﯿﻦ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و از اﯾﻦ روی ﭼﯿﻦ اﯾﺠﺎد ﺷﻬﺮ ﻫﺎی ﭘﺎﯾﺪار را در دﺳﺘﻮر ﮐﺎر ﺧﻮد ﻗﺮار داده و ﺑﻪ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮی راه ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪی ﭘﺮداﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻮازات ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﯿﺎﻣﺪ ﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی، ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮی را ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮔﺴﺘﺮش دﻫﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﮐﻨﺘﺮل روﻧﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﭼﯿﻦ ﺑﻄﻮری ﮐﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺤﺮان ﺳﺎزی ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ دﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎی رﻫﺒﺮان و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮان اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ.
رﺷﺪ ﻓﺰاﯾﻨﺪه ﺷﻬﺮ ﻧﺸﯿﻨﯽ در ﭼﯿﻦ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﺪون اﯾﺠﺎد ﻣﺸﮑﻼت ﻋﺪﯾﺪه ﻧﺒﻮده اﺳﺖ. ﺣﺘﯽ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ روﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﺳﺎزﻣﺎن دﻫﯽ ﺷﺪه و ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻓﺮﯾﺪﻣﻦ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎی اﺻﻠﯽ ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی ﭼﯿﻦ را ﺑﺮ ﺷﻤﺮده اﺳﺖ: -۱ ﻋﺪم ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻣﻮﺛﺮ اداری و ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ رﺷﺪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ، ﻣﺎﻟﯽ و ﻓﻨﯽ ﭼﺎرﭼﻮب ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ را ﺑﺮای ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻓﻮق ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ. -۲ ﻋﺪم ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻮﺳﻌﮥ Freidmann, 1997(.ﺛﺒﺎت و ﭘﺎﯾﺪاری در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪ اﻧﺘﻘﺎل ( ﺷﻬﺮی در ﭼﯿﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺎﻫﺶ و ﯾﺎ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ، ﺗﻨﺰل ﻣﺤﯿﻄﯽ، زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎی ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ ﺷﻬﺮی، ﺷﮑﺎف در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ای و ﺗﺎﺛﯿﺮات اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺑﺮ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﺣﺎﺷﯿﻪ راﻧﺪه ﺷﺪه و ﺣﻮﻣﻪ ای ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛
.ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﭼﯿﻨﯽ ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی دوﻟﺖ اﺳﺖ
(۱-۱-۱-۱-۵ﮐﺎرﮔﺮان ﻣﻬﺎﺟﺮ و ﻓﻘﺮای ﺷﻬﺮی
ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺗﺎﺛﯿﺮات ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ زﯾﺎدی ﺑﺮ ﭼﯿﻦ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر ﺟﻮان ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ، رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی را از ﻃﺮﯾﻖ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر و ﺗﺰرﯾﻖ ﯾﮏ ﭼﺮﺧﻪ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ و ﭘﻮﯾﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﮐﺎر
. اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺸﮑﻼت ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه در (Bloom & Williamson, 1998)ﺷﻬﺮی، ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ اﯾﻦ روﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺜﺒﺖ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻤﯽ از ﻓﻘﺮای ﭼﯿﻦ از ﻣﻨﺎﻃﻖ دور اﻓﺘﺎده روﺳﺘﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﺎ اواﺳﻂ دﻫﻪ ۱۹۹۰ رﻓﺎه ﺷﻬﺮی و ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ در ﭼﯿﻦ ﺑﻪ اﻗﻠﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد؛ از آن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻬﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺸﺖ و اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺟﺪی ﻋﻠﯿﻪ ﺛﺒﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﮐﻪ اﺧﺘﻼﻓﺎﺗﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺤﺪوده دﻗﯿﻖ ﺷﻬﺮی و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺧﻂ ﻓﻘﺮ وﺟﻮد دارد، وزارت اﻣﻮر ﻋﻤﺮاﻧﯽ ﺗﻌﺪاد ﻓﻘﺮای ﺷﻬﺮی را ۱۴ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻧﻔﺮ ﺗﺨﻤﯿﻦ زده اﺳﺖ. ﮔﻨﺠﺎﻧﺪن ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﺎ ﻧﻔﺮ از ﻣﻬﺎﺟﺮان در ﻟﯿﺴﺖ ﻓﻘﺮای ﺷﻬﺮی، اﯾﻦ ﺗﻌﺪاد را ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﮔﺴﺘﺮده در ﺧﻂ ﻓﻘﺮ ﺷﻬﺮی، اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﮏ ﺧﻂ ﻓﻘﺮ واﺣﺪ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﭼﯿﻦ، ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﺤﺮﯾﻒ ﺷﺪه ای از ﺧﻂ ﻓﻘﺮ ﺷﻬﺮی در ﭼﯿﻦ اراﺋﻪ
(Hussain, 2003).ﻣﯽ دﻫﺪ
اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻬﺮی ﭼﯿﻦ از ۱۹۱ ﻣﯿﻠﯿﻮن در ﺳﺎل ۱۹۸۰ ﺑﻪ ۵۶۲ ﻣﯿﻠﯿﻮن در ﺳﺎل ۲۰۰۵ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻋﻤﺪه در زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺎ و ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزی ﺷﻬﺮی را ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ . روﻧﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻓﺰاﯾﻨﺪه ﮐﺎرﮔﺮان روﺳﺘﺎﯾﯽ و ﻣﺮدم، اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺷﻬﺮوﻧﺪی و ﺷﻬﺮ ﻧﺸﯿﻨﯽ در ﭼﯿﻦ را ﺑﺴﯿﺎر ﮐﺎﻫﺶ داده